Filmy i seriale

Nowe West Side Story prezentuje się bardzo dobrze, lecz jest to jedynie piękne, odtwórcze dzieło, wykonane przez mistrza w swoim fachu.

Gra o tron to kultowy tytuł, o którym miłośnicy popkultury nie mogli nie słyszeć. Podobnie nie trudno natknąć się w internecie na artykuł na temat rozczarowującego zakończenia sagi. Nie dziwne więc, że informacja o planowanym nowym serialu w uniwersum — Rodzie smoka, prequelu opowiadającym o losach rodu Targaryenów — wzbudziła mieszane uczucia.

"King's Man: Pierwsza Misja" to produkcja świetnie pokazująca nam, że niektóre filmy mogą, ale niekoniecznie muszą mieć swoje następne odsłony i w tym wypadku jest to bardzo widoczne. 

Sandman, serial na podstawie komiksów Gaimana, pojawił się na Netflixie. Czy warto było czekać?

"Perswazje" w reżyserii Carrie Cracknell to już piąta próba przeniesienia powieści Jane Austen na ekran.

Ms. Marvel jest autentyczna oraz ciekawa wizualnie, co może zachwycić. Ale to nadal serial dla młodzieży.

Stephen King ma niezwykle bogatą bibliografię, jest też jednym z najpopularniejszych pisarzy, więc nie powinien dziwić fakt, że niemal wszystkie jego książki, a nawet nowele czy opowiadania, doczekały się ekranizacji. Niektóre z nich, takie jak To czy Smętarz dla zwierzaków, przenoszono na ekran nawet dwa razy. Ostatnio do tego grona dołączyła także Podpalaczka. Jednak czy jest to film dobry, a jego twórcom udało się uchwycić klimat jednej z pierwszych powieści Mistrza Grozy? Ring wolny!

Pierwszy raz od naprawdę wielu długich lat, jakaś produkcja poruszyła moje serduszko na tyle mocno, że są szanse na pożegnanie się z tym serwisem. Nim zaczniecie mnie oceniać, mam na swoją obronę kilka mocnych argumentów i to nie tylko pseudoinkluzywność, która urosła do absurdalnych rozmiarów. 

Krzyk z 2022 roku to nie tyle kolejna część kultowego slashera, a refleksja na temat zmian, jakie zaszły na przestrzeni lat w tym gatunku, jego fandomie i w tym, co w swych produkcjach chcą przekazywać twórcy, a czego oczekują współcześni widzowie. Ten tytuł to połączenie cech typowych dla filmów tego typu z lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych oraz powstałych współcześnie. Nie brakuje kiczu, schematów, czarnego humoru i sztucznej krwi. Ale jest coś jeszcze, moc trafnych komentarzy na temat kinematografii i społeczeństwa kinomanów. 

Czwarty sezon Stranger Things - recenzja.

Perfekcyjne połączenie niezwykle miło mnie zaskoczyło. Fabuła jest mało skomplikowana, ale inne elementy zachwycają i przyciągają widza. Myślę, że warto pochylić się nad tym tytułem, jeśli szukacie prostej i przyjemnej historii.