Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Żywioł: Deepwater Horizon
- Tytuł oryginalny: Deepwater Horizon
- Rok produkcji/premiery: 2016 (premiera światowa: 13 września 2016; premiera w Polsce: 30 września 2016)
- Kraj(e) produkcji: USA, Hongkong
- Gatunek: Akcja, Dramat, Katastroficzny, Biograficzny
- Czas trwania: 107 minut
- Reżyseria: Peter Berg
- Scenariusz: Matthew Michael Carnahan, Matthew Sand
- Na podstawie: Artykułu „Deepwater Horizon’s Final Hours” autorstwa Davida Barstowa, Davida Rohde i Stephanie Saul, opublikowanego w „The New York Times”.
- Główna obsada:
- Mark Wahlberg (jako Mike Williams)
- Kurt Russell (jako Jimmy Harrell, „Mr. Jimmy”)
- John Malkovich (jako Donald Vidrine)
- Gina Rodriguez (jako Andrea Fleytas)
- Dylan O’Brien (jako Caleb Holloway)
- Kate Hudson (jako Felicia Williams, żona Mike’a)
- Ethan Suplee (jako Jason Anderson)
- Brad Leland (jako Robert Kaluza)
- Muzyka: Steve Jablonsky
- Zdjęcia: Enrique Chediak
- Produkcja: Summit Entertainment, Participant Media, Di Bonaventura Pictures, Closest to the Hole Productions, Leverage Entertainment
- Dystrybucja w Polsce: Monolith Films
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„Żywioł: Deepwater Horizon” w reżyserii Petera Berga to intensywny i niezwykle realistyczny dramat katastroficzny, opowiadający o tragicznych wydarzeniach z kwietnia 2010 roku, kiedy to doszło do wybuchu na platformie wiertniczej Deepwater Horizon w Zatoce Meksykańskiej. Film nie skupia się na ekologicznych konsekwencjach katastrofy, lecz na ludzkim dramacie i heroizmie pracowników platformy, którzy walczyli o przetrwanie w obliczu piekła na morzu. Berg, znany z realistycznego podejścia do kina akcji („Ocalony”, „Dzień patriotów”), tworzy dzieło trzymające w napięciu, technicznie imponujące i stanowiące poruszający hołd dla ofiar i ocalałych. To kino, które przeraża swoim realizmem i budzi podziw dla odwagi zwykłych ludzi.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Mike Williams (Mark Wahlberg), główny technik elektronik na platformie wiertniczej Deepwater Horizon, żegna się z rodziną – żoną Felicią (Kate Hudson) i córką – i wyrusza na kolejną, trzytygodniową zmianę na morzu. Na platformie spotyka swojego szefa, Jimmy’ego Harrella (Kurt Russell), kierownika instalacji offshore, oraz przedstawicieli koncernu BP, na czele z Donaldem Vidrine’em (John Malkovich), którzy naciskają na przyspieszenie prac i pominięcie kluczowych testów bezpieczeństwa, by nadrobić opóźnienia w projekcie. Mimo obaw i protestów ze strony doświadczonych pracowników, którzy dostrzegają niepokojące sygnały świadczące o niestabilności ciśnienia w odwiercie, testy cementu zostają zbagatelizowane. Prowadzi to do katastrofy – potężnej erupcji metanu, która wywołuje serię eksplozji i pożar, zamieniając platformę w gigantyczną, płonącą pułapkę. Mike, Jimmy i pozostali ocalali muszą znaleźć w sobie nadludzką odwagę, by stawić czoła żywiołowi, pomóc rannym kolegom i znaleźć drogę ucieczki z tonącej, płonącej konstrukcji, zanim będzie za późno. Ich walka o przetrwanie staje się testem profesjonalizmu, odwagi i człowieczeństwa.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Peter Berg po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem w tworzeniu realistycznego i intensywnego kina opartego na faktach. Jego reżyseria jest dynamiczna i niezwykle immersyjna. W pierwszej połowie filmu Berg cierpliwie buduje napięcie, wprowadzając widzów w techniczne arkana pracy na platformie wiertniczej i zarysowując konflikt między pracownikami a przedstawicielami korporacji. Druga połowa to już czysta, trzymająca w napięciu akcja i walka o przetrwanie, zrealizowana z przerażającym realizmem. Berg unika taniego patosu, skupiając się na ludzkim dramacie i chaosie katastrofy. Scenariusz autorstwa Matthew Michaela Carnahana i Matthew Sanda, oparty na artykule z „The New York Times”, jest dobrze zresearchowany i zręcznie tłumaczy skomplikowane kwestie techniczne. Fabuła jest klarowna, a konflikt między dbałością o bezpieczeństwo a korporacyjną chciwością stanowi główny motor napędowy wydarzeń. Postacie, choć nie są nadmiernie rozbudowane psychologicznie, są wiarygodne i budzą sympatię, co sprawia, że los pracowników platformy jest nam bliski.
Aktorstwo
Mark Wahlberg jako Mike Williams tworzy przekonujący portret zwykłego człowieka i profesjonalisty rzuconego w wir niezwykłych wydarzeń. Jego rola jest stonowana, ale pełna determinacji i heroizmu. Kurt Russell jako „Mr. Jimmy” jest znakomity w roli doświadczonego, odpowiedzialnego kierownika, który do końca walczy o swoich ludzi. John Malkovich w roli Donalda Vidrine’a, przedstawiciela BP, jest odpowiednio irytujący i uosabia korporacyjną arogancję i chciwość. Gina Rodriguez jako Andrea Fleytas i Dylan O’Brien jako Caleb Holloway również tworzą zapadające w pamięć postacie młodszych pracowników walczących o życie. Kate Hudson w roli żony Mike’a wnosi element emocjonalny i perspektywę rodzin czekających na lądzie.
Aspekty techniczne i wizualne
Największym atutem filmu jest jego realizm i strona techniczna. Efekty specjalne są na najwyższym poziomie, a sceny eksplozji, pożaru i zniszczeń na platformie są niezwykle widowiskowe i przerażające. Twórcy zbudowali jedną z największych scenografii w historii kina, by jak najwierniej oddać wygląd platformy. Zdjęcia Enrique Chediaka są dynamiczne i klaustrofobiczne, potęgując poczucie chaosu i osaczenia. Montaż (Colby Parker Jr., Gabriel Fleming) jest szybki i precyzyjny, nadając filmowi odpowiednie tempo.
Muzyka i dźwięk
Ścieżka dźwiękowa Steve’a Jablonsky’ego jest potężna i dramatyczna, dobrze budując napięcie. Jednak to przede wszystkim sound design jest kluczowym elementem filmu. Dźwięki maszyn, alarmów, eksplozji i krzyków tworzą niezwykle realistyczną i przerażającą warstwę audialną, która wciąga widza w sam środek katastrofy.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Żywioł: Deepwater Horizon” to przede wszystkim hołd dla odwagi i poświęcenia zwykłych ludzi postawionych w ekstremalnej sytuacji. Film celebruje bohaterstwo pracowników platformy, którzy mimo śmiertelnego zagrożenia, pomagali sobie nawzajem i walczyli o przetrwanie. Jest to również mocna krytyka korporacyjnej chciwości i lekceważenia procedur bezpieczeństwa. Konflikt między doświadczonymi pracownikami a przedstawicielami koncernu BP, którzy dążą do maksymalizacji zysków kosztem bezpieczeństwa, jest główną przyczyną katastrofy. Film porusza temat profesjonalizmu i odpowiedzialności w pracy, pokazując, jak ważne jest doświadczenie, intuicja i przestrzeganie zasad w branżach o wysokim ryzyku. Wątek wpływu katastrofy na rodziny pracowników jest również obecny, dodając historii emocjonalnego wymiaru i pokazując ludzką cenę tragedii. Przesłanie filmu jest jasne: ludzkie życie jest cenniejsze niż korporacyjne zyski, a odwaga i solidarność w obliczu katastrofy są najwyższym przejawem człowieczeństwa.
Mocne strony filmu
- Wstrząsający realizm i techniczna perfekcja w oddaniu katastrofy.
- Trzymająca w napięciu, intensywna akcja.
- Solidne kreacje aktorskie, zwłaszcza Marka Wahlberga i Kurta Russella.
- Ważny temat i hołd złożony ofiarom i bohaterom prawdziwych wydarzeń.
- Pewna reżyseria Petera Berga, unikająca taniego patosu.
- Imponujące efekty specjalne i scenografia.
- Doskonały sound design.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Postacie, choć sympatyczne, mogłyby być nieco bardziej rozwinięte psychologicznie.
- Film skupia się wyłącznie na samej katastrofie, niemal całkowicie pomijając jej katastrofalne skutki ekologiczne.
- Przedstawiciele koncernu BP są przedstawieni dość jednostronnie jako czarne charaktery.
- Dla niektórych widzów poziom intensywności i chaosu może być przytłaczający.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Żywioł: Deepwater Horizon” to propozycja dla miłośników kina katastroficznego opartego na faktach, a także dla widzów ceniących intensywne, realistyczne thrillery. Film z pewnością przypadnie do gustu fanom twórczości Petera Berga i Marka Wahlberga. To kino, które robi ogromne wrażenie od strony technicznej i potrafi trzymać w napięciu od początku do końca.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Żywioł: Deepwater Horizon” to jeden z najlepszych i najbardziej realistycznych filmów katastroficznych ostatnich lat. Peter Berg z niezwykłą sprawnością i szacunkiem dla prawdziwych wydarzeń stworzył dzieło, które jest jednocześnie widowiskowe i poruszające. Film wciąga widza w sam środek piekła, przerażając swoim realizmem i budząc podziw dla odwagi zwykłych ludzi. Choć skupia się głównie na ludzkim dramacie, stanowi również ważny głos w dyskusji o korporacyjnej odpowiedzialności. To mocne, intensywne i świetnie zrealizowane kino. Ocena: 8/10 – Realistyczny i wstrząsający hołd dla bohaterów.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Czy film jest wierny prawdziwym wydarzeniom? Tak, film stara się jak najwierniej oddać przebieg katastrofy na platformie Deepwater Horizon, opierając się na zeznaniach ocalałych i artykule z „The New York Times”. Wiele postaci i sytuacji jest opartych na faktach, choć na potrzeby dramaturgii dokonano pewnych uproszczeń.
- Co to była katastrofa Deepwater Horizon? Katastrofa Deepwater Horizon to wybuch i pożar na półzanurzalnej platformie wiertniczej w Zatoce Meksykańskiej, który miał miejsce 20 kwietnia 2010 roku. W wyniku katastrofy zginęło 11 pracowników, a 17 zostało rannych. Doprowadziła ona również do największej w historii USA katastrofy ekologicznej, związanej z wyciekiem ropy naftowej do morza.
- Czy Mark Wahlberg i Peter Berg często współpracują? Tak, „Deepwater Horizon” to jedna z wielu współpracy między aktorem Markiem Wahlbergiem a reżyserem Peterem Bergiem. Pracowali razem również przy takich filmach jak „Ocalony”, „Dzień patriotów” czy „Mila 22”.
- Jakie nagrody zdobył film? Film był nominowany do dwóch Oscarów – za najlepsze efekty specjalne i najlepszy montaż dźwięku.