Ostatni pojedynek | The Last Duel (2021)

utworzone przez | cze 4, 2025 | Dramaty historyczne, Filmy | 0 komentarzy

Metryczka filmu (Informacje wstępne)

  • Tytuł polski: Ostatni pojedynek
  • Tytuł oryginalny: The Last Duel
  • Rok produkcji/premiery: 2021 (premiera światowa: 10 września 2021; premiera w Polsce: 15 października 2021)
  • Kraj(e) produkcji: USA, Wielka Brytania
  • Gatunek: Dramat historyczny, Thriller
  • Czas trwania: 153 minuty
  • Reżyseria: Ridley Scott
  • Scenariusz: Nicole Holofcener, Ben Affleck, Matt Damon
  • Na podstawie: Książki „Ostatni pojedynek. Zbrodnia, skandal i sąd boży w średniowiecznej Francji” autorstwa Erica Jagera.
  • Główna obsada:
    • Matt Damon (jako Jean de Carrouges)
    • Adam Driver (jako Jacques Le Gris)
    • Jodie Comer (jako Marguerite de Carrouges)
    • Ben Affleck (jako Hrabia Pierre d’Alençon)
    • Harriet Walter (jako Nicole de Buchard)
    • Alex Lawther (jako Król Karol VI)
    • Marton Csokas (jako Crespin)
  • Muzyka: Harry Gregson-Williams
  • Zdjęcia: Dariusz Wolski
  • Produkcja: 20th Century Studios, Scott Free Productions, Pearl Street Films, TSG Entertainment
  • Dystrybucja w Polsce: Disney Polska (poprzez 20th Century Studios)

Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys

„Ostatni pojedynek” Ridleya Scotta to brutalny, mroczny i niezwykle aktualny dramat historyczny, który przenosi widzów do XIV-wiecznej Francji, by opowiedzieć historię ostatniego legalnie usankcjonowanego pojedynku sądowego. Film, oparty na prawdziwych wydarzeniach i książce Erica Jagera, wyróżnia się nie tylko epickim rozmachem i dbałością o historyczne detale, ale przede wszystkim swoją strukturą narracyjną w stylu „Rashomona” – przedstawiając tę samą historię z trzech różnych perspektyw. To dzieło ambitne, które pod płaszczykiem średniowiecznej opowieści o honorze i zdradzie, podejmuje palące tematy prawdy, sprawiedliwości, pozycji kobiet w patriarchalnym społeczeństwie i konsekwencji przemocy seksualnej. Mimo pewnej ciężkości i brutalności, jest to kino angażujące, skłaniające do głębokiej refleksji i pozostawiające widza z poczuciem niepokoju.

Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)

Akcja filmu rozgrywa się we Francji pod koniec XIV wieku, w czasach wojny stuletniej. Rycerz Jean de Carrouges (Matt Damon) i giermek Jacques Le Gris (Adam Driver) są niegdyś przyjaciółmi, którzy walczyli ramię w ramię. Jednak ich drogi rozchodzą się, gdy Le Gris zyskuje przychylność wpływowego hrabiego Pierre’a d’Alençon (Ben Affleck), a Carrouges czuje się coraz bardziej marginalizowany i pozbawiany należnych mu zaszczytów i ziem. Konflikt między nimi eskaluje, gdy żona Carrougesa, Marguerite (Jodie Comer), oskarża Le Grisa o brutalny gwałt, którego miał się dopuścić podczas nieobecności jej męża. Le Gris zaprzecza zarzutom, a sprawa trafia przed oblicze króla Karola VI. Ponieważ system prawny nie jest w stanie rozstrzygnąć, kto mówi prawdę, Carrouges rzuca wyzwanie Le Grisowi, domagając się pojedynku sądowego – walki na śmierć i życie, która w oczach Boga ma wskazać winnego. Stawką jest nie tylko honor mężczyzn, ale przede wszystkim życie Marguerite – jeśli jej mąż przegra, ona zostanie spalona na stosie za krzywoprzysięstwo. Film przedstawia wydarzenia prowadzące do pojedynku z trzech perspektyw: Jeana de Carrouges, Jacquesa Le Grisa i wreszcie – co najważniejsze – Marguerite de Carrouges, której głos i prawda stają się centralnym punktem opowieści.

Analiza elementów filmowych

Reżyseria i scenariusz

Ridley Scott, mistrz kina historycznego („Gladiator”, „Królestwo Niebieskie”), po raz kolejny udowadnia swoje rzemiosło. Jego reżyseria jest pewna, a świat XIV-wiecznej Francji został odtworzony z niezwykłą dbałością o detale – od brudnych, błotnistych pól bitewnych po surowe wnętrza zamków. Scott nie boi się ukazywać brutalności epoki, zarówno tej fizycznej, jak i systemowej. Kluczowym elementem jest struktura narracyjna – podział na trzy rozdziały, każdy przedstawiający perspektywę innego bohatera, napisane przez różnych scenarzystów (Damon odpowiadał za część Carrougesa, Affleck za Le Grisa, a Holofcener za Marguerite). Ten zabieg pozwala widzowi na stopniowe odkrywanie prawdy i zrozumienie, jak subiektywne może być postrzeganie tych samych wydarzeń. Finałowy pojedynek jest zrealizowany z niezwykłym napięciem i realizmem. Scenariusz jest inteligentny i wielowarstwowy. Dialogi są ostre, a postacie, mimo historycznego kostiumu, wydają się wiarygodne w swoich motywacjach i emocjach. Szczególnie mocno wybrzmiewa perspektywa Marguerite, która demaskuje hipokryzję i okrucieństwo patriarchalnego systemu.

Aktorstwo

Obsada „Ostatniego pojedynku” jest znakomita. Matt Damon jako Jean de Carrouges tworzy postać dumnego, nieco ograniczonego rycerza, owładniętego obsesją honoru i poczuciem krzywdy. Adam Driver w roli Jacquesa Le Grisa jest charyzmatyczny, uwodzicielski, ale także niejednoznaczny – jego pewność siebie i arogancja czynią go postacią trudną do jednoznacznej oceny. Jednak to Jodie Comer jako Marguerite de Carrouges kradnie show. Jej kreacja jest niezwykle poruszająca i pełna siły. Comer z niezwykłą subtelnością oddaje cierpienie, determinację i odwagę kobiety walczącej o swoją godność i prawdę w świecie, który jej tego odmawia. Jej perspektywa jest sercem filmu. Ben Affleck jako hrabia Pierre d’Alençon, z rozjaśnionymi włosami i cynicznym uśmiechem, bawi się rolą rozwiązłego arystokraty, wnosząc element czarnego humoru. Harriet Walter jako matka Carrougesa również tworzy zapadającą w pamięć postać.

Aspekty techniczne i wizualne

Zdjęcia Dariusza Wolskiego są surowe i realistyczne, doskonale oddając mroczny klimat epoki. Paleta barw jest stonowana, dominują szarości i brązy, co podkreśla brutalność przedstawionego świata. Sceny bitewne i finałowy pojedynek są sfilmowane z rozmachem i dynamiką. Montaż (Claire Simpson) jest precyzyjny, a przejścia między różnymi perspektywami są płynne i klarowne. Scenografia (Arthur Max) i kostiumy (Janty Yates) to mistrzostwo świata. Z niezwykłą dbałością o detale odtworzono realia XIV-wiecznej Francji, od zbroi i broni po stroje dworskie i codzienne ubiory.

Muzyka i dźwięk

Ścieżka dźwiękowa Harry’ego Gregsona-Williamsa jest epicka i dramatyczna, dobrze budując napięcie i podkreślając emocje bohaterów. Muzyka nie dominuje, lecz subtelnie współgra z obrazem. Dźwięk w filmie, zwłaszcza odgłosy walki i szczęk oręża, jest niezwykle sugestywny.

Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje

„Ostatni pojedynek” to film, który pod historycznym kostiumem kryje niezwykle aktualne przesłanie. Centralnym tematem jest kwestia prawdy i jej subiektywności, zwłaszcza w kontekście przemocy seksualnej. Struktura narracyjna filmu pokazuje, jak te same wydarzenia mogą być różnie interpretowane i pamiętane przez uczestników, ale ostatecznie podkreśla znaczenie głosu ofiary. Film jest mocnym oskarżeniem patriarchalnego systemu, który uprzedmiatawia kobiety i odmawia im prawa do własnego ciała i głosu. Marguerite jest traktowana jako własność – najpierw ojca, potem męża – a jej oskarżenie jest postrzegane przede wszystkim jako naruszenie honoru mężczyzny. Film demaskuje hipokryzję społeczeństwa, w którym gwałt jest często traktowany jako przestępstwo przeciwko własności mężczyzny, a nie przeciwko kobiecie. Wątek honoru, dumy i męskiej rywalizacji jest również istotny. Carrouges i Le Gris są owładnięci potrzebą udowodnienia swojej wartości i wyższości, co prowadzi do tragicznych konsekwencji. Film stawia pytanie o naturę sprawiedliwości i o to, czy system prawny, nawet ten oparty na „sądzie bożym”, jest w stanie ją zapewnić, zwłaszcza gdy ofiarą jest kobieta. Odwaga Marguerite, która ryzykuje wszystko, by dochodzić swoich praw, jest niezwykle poruszająca i inspirująca.

Mocne strony filmu

  • Znakomita, wielowymiarowa kreacja Jodie Comer jako Marguerite.
  • Inteligentna i angażująca struktura narracyjna w stylu „Rashomona”.
  • Mistrzowska reżyseria Ridleya Scotta i dbałość o historyczne detale.
  • Mocne występy Matta Damona, Adama Drivera i Bena Afflecka.
  • Surowa i realistyczna strona wizualna, świetne zdjęcia Dariusza Wolskiego.
  • Ważna i aktualna tematyka, skłaniająca do refleksji.
  • Realistycznie i brutalnie zrealizowany finałowy pojedynek.

Słabsze strony / potencjalne rozczarowania

  • Znaczna długość filmu i momentami powolne tempo mogą być dla niektórych widzów męczące.
  • Brutalność niektórych scen (zwłaszcza sceny gwałtu, choć nie jest ona epatująca) może być trudna do oglądania.
  • Perspektywy mężczyzn, choć niezbędne dla struktury, mogą wydawać się mniej angażujące niż perspektywa Marguerite.
  • Niektórzy widzowie mogą uznać, że film jest zbyt dosłowny w swoim przesłaniu.

Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)

„Ostatni pojedynek” to propozycja dla widzów ceniących ambitne, inteligentne kino historyczne z mocnym przesłaniem. Film z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom twórczości Ridleya Scotta, fanom dramatów sądowych i opowieści opartych na faktach. To kino dla osób, które nie boją się trudnych tematów i brutalnych scen, a szukają w filmie czegoś więcej niż tylko rozrywki – przestrzeni do refleksji nad historią, sprawiedliwością i ludzką naturą.

Podsumowanie i ocena końcowa

„Ostatni pojedynek” to mocne, brutalne i niezwykle potrzebne kino. Ridley Scott stworzył film, który nie tylko wciąga historyczną intrygą i imponuje realizmem, ale przede wszystkim zmusza do refleksji nad uniwersalnymi problemami władzy, przemocy i walki o prawdę. Dzięki znakomitej strukturze narracyjnej i wybitnej kreacji Jodie Comer, perspektywa kobiety w patriarchalnym świecie wybrzmiewa z niezwykłą siłą. To jeden z najważniejszych i najlepszych filmów Ridleya Scotta od lat, który mimo ciężaru tematyki, ogląda się z zapartym tchem.

Ocena: 9/10 – Brutalnie szczery i niezwykle aktualny.

FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)

  • Czy „Ostatni pojedynek” jest oparty na prawdziwych wydarzeniach? Tak, film oparty jest na historycznych wydarzeniach z XIV-wiecznej Francji, opisanych w książce Erica Jagera. Jean de Carrouges i Jacques Le Gris byli rzeczywistymi postaciami, a ich pojedynek był ostatnim oficjalnie usankcjonowanym przez francuski parlament pojedynkiem sądowym.
  • Dlaczego film ma strukturę trzech rozdziałów? Struktura ta, inspirowana filmem „Rashomon” Akiry Kurosawy, ma na celu pokazanie tych samych wydarzeń z perspektywy trzech głównych postaci: Jeana de Carrouges, Jacquesa Le Grisa i Marguerite de Carrouges. Pozwala to na eksplorację subiektywności prawdy i podkreślenie znaczenia głosu Marguerite.
  • Kto napisał poszczególne części scenariusza? Matt Damon napisał część z perspektywy Jeana de Carrouges, Ben Affleck z perspektywy Jacquesa Le Grisa, a Nicole Holofcener z perspektywy Marguerite de Carrouges.
  • Czy film jest bardzo brutalny? Tak, film zawiera sceny przemocy, w tym brutalne sceny bitewne i finałowy pojedynek. Scena gwałtu jest również przedstawiona, choć reżyser starał się uniknąć niepotrzebnego epatowania przemocą, skupiając się na perspektywie ofiary. Film jest przeznaczony dla widzów dorosłych.