Prawda to tylko opowieść, która wygrała. Opowieść, której uwierzyła większość.
Sam Bayer, autor bestsellerowych powieści, postanawia wrócić do rodzinnego miasteczka Crane’s View, by zmierzyć się z demonami przeszłości. Chce napisać książkę opartą na prawdziwej historii – nierozwiązanym morderstwie nastolatki, które wstrząsnęło lokalną społecznością lata temu. Zaczyna przeprowadzać wywiady z kluczowymi postaciami dramatu, w tym ze swoją licealną miłością, która była najlepszą przyjaciółką ofiary. Szybko jednak odkrywa, że każda z przepytywanych osób ma własną wersję prawdy, a wspomnienia są zdradliwą i elastyczną materią. Grzebanie w przeszłości okazuje się niebezpieczną grą, która zagraża nie tylko jego nowej książce, ale również jego życiu.
Metryczka Książki
- Tytuł oryginału: Kissing the Beehive
- Autor/Autorka: Jonathan Carroll
- Tłumaczenie: Jan Kraśko
- Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis
- Rok wydania: 2013
- Liczba stron: 320
- Gatunek/Kategoria: Thriller psychologiczny, Kryminał, Powieść współczesna
- Seria/Cykl: Brak
Zarys Fabuły (Bez Spoilerów!)
Pisarz Sam Bayer wraca w rodzinne strony, by napisać swoją najważniejszą książkę. Temat to prawdziwa zbrodnia: tajemnicza śmierć uczennicy, Pauline Ostrov, która położyła się cieniem na jego młodości. Sam, niczym detektyw, zaczyna rozmawiać ze świadkami tamtych wydarzeń – dawnymi przyjaciółmi, nauczycielami, policjantami. Każda rozmowa, zamiast przybliżać go do prawdy, dodaje tylko kolejne warstwy kłamstw, półprawd i sprzecznych wspomnień. Wkrótce Sam orientuje się, że ktoś w miasteczku bardzo nie chce, by ta historia została opowiedziana. Jego śledztwo staje się obsesją, która ściąga na niego realne niebezpieczeństwo.
Głębsza Analiza
Prawda ukryta w pamięci
To powieść, która stawia tezę, że obiektywna prawda o przeszłości może w ogóle nie istnieć. Carroll z chirurgiczną precyzją pokazuje, jak zawodna i subiektywna jest ludzka pamięć. Każdy z bohaterów ma swoją własną „prawdę”, ukształtowaną przez poczucie winy, strach, wstyd czy chęć wybielenia się. Książka jest fascynującym studium psychologicznym na temat mechanizmów wypierania i konfabulacji, zmuszającym czytelnika do ciągłego kwestionowania tego, co właśnie przeczytał.
Mroczne serce małego miasteczka
Crane’s View to z pozoru idylliczne, spokojne miejsce, jakich wiele. Jednak pod tą fasadą Carroll odkrywa świat pełen hipokryzji, mrocznych sekretów, zdrad i niewypowiedzianych urazów. To jego wersja Twin Peaks – analiza społeczności, w której każdy ma coś do ukrycia, a pozory normalności są tylko starannie podtrzymywaną iluzją. Autor jest mistrzem w budowaniu dusznej, klaustrofobicznej atmosfery, w której największym potworem nie jest istota nadprzyrodzona, ale drugi człowiek.
Powieść w powieści
Konstrukcja książki jest jednym z jej największych atutów. Obserwujemy pisarza przy pracy – widzimy, jak Sam próbuje z chaosu sprzecznych relacji i wspomnień ułożyć spójną, logiczną narrację. Jego zmagania z materiałem stają się metaforą samego procesu tworzenia. „Całując ul” to w równej mierze kryminał, co opowieść o trudach i etycznych dylematach pisarstwa opartego na faktach. To historia o odpowiedzialności za słowo i o tym, jak opowiadane przez nas historie wpływają na życie prawdziwych ludzi.
Moje Wrażenia i Osobiste Refleksje
„Całując ul” to jedna z najbardziej „realistycznych” i mrocznych powieści Carrolla. Brak tu typowej dla niego magii, co tylko potęguje uczucie osaczenia i psychologicznego napięcia. Czytając ją, czułem się jak detektyw, który wraz z bohaterem próbuje poskładać puzzle, by na końcu odkryć, że obraz, który z nich powstaje, jest znacznie bardziej skomplikowany i niejednoznaczny, niż się spodziewał. To znakomity, gęsty thriller, który udowadnia, że Carroll potrafi mistrzowsko operować w ramach ścisłych reguł gatunkowych, nie tracąc przy tym nic ze swojej psychologicznej głębi.
Dla Kogo Jest Ta Książka?
Polecam ją fanom inteligentnych thrillerów psychologicznych i mrocznych kryminałów, gdzie warstwa obyczajowa i psychologia postaci są równie ważne, co sama zagadka. Jeśli lubisz twórczość Tany French, Dennisa Lehane’a czy seriale takie jak Broadchurch lub Mare z Easttown, ta książka z pewnością przypadnie Ci do gustu. To także gratka dla tych, którzy interesują się tematem zawodności pamięci i procesu twórczego.
Omijaj, jeśli w prozie Carrolla szukasz przede wszystkim magii, optymizmu i ciepła. To jedna z jego najchłodniejszych i najbardziej pesymistycznych powieści, mocno osadzona w brutalnej rzeczywistości.
Podsumowanie i Ocena
„Całując ul” to mistrzowsko skonstruowany thriller psychologiczny, który pod płaszczykiem kryminalnej intrygi stawia fundamentalne pytania o naturę prawdy i pamięci. Jonathan Carroll udowadnia, że nie potrzebuje magii, by stworzyć gęstą, niepokojącą atmosferę i trzymać czytelnika w napięciu do samego, nieoczywistego końca. To mroczna, inteligentna i niezwykle wciągająca lektura.
Ocena: 9/10
FAQ – Najczęściej Zadawane Pytania
Czy „Całując ul” to typowy kryminał? Nie. To bardziej thriller psychologiczny w stylu literary fiction. Rozwiązanie zagadki jest ważne, ale jeszcze ważniejsza jest analiza ludzkiej psychiki, motywacji i zawodności pamięci.
Czy w tej książce są elementy fantastyczne? W zasadzie nie. To jedna z najbardziej realistycznych powieści Carrolla, co czyni ją wyjątkową na tle jego twórczości. Cała groza i niezwykłość płyną z psychologii postaci, a nie z sił nadprzyrodzonych.
Czy muszę znać inne książki autora, by ją przeczytać? Absolutnie nie. To całkowicie samodzielna, zamknięta historia.
Jak myślicie, czy prawda o dawnych wydarzeniach jest w ogóle możliwa do odkrycia? Czy może każda historia z czasem staje się tylko fikcją? Podzielcie się swoimi przemyśleniami w komentarzach.