Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Mamma Mia: Here We Go Again!
- Tytuł oryginalny: Mamma Mia: Here We Go Again!
- Rok produkcji/premiery: 2018 (premiera światowa: 16 lipca 2018; premiera w Polsce: 27 lipca 2018)
- Kraj(e) produkcji: USA, Wielka Brytania
- Gatunek: Musical, Komedia romantyczna, Komedia obyczajowa
- Czas trwania: 114 minut
- Reżyseria: Ol Parker
- Scenariusz: Ol Parker (scenariusz); Ol Parker, Richard Curtis, Catherine Johnson (story by)
- Na podstawie: Piosenek zespołu ABBA oraz postaci z musicalu i filmu „Mamma Mia!”.
- Główna obsada:
- Amanda Seyfried (jako Sophie Sheridan)
- Lily James (jako młoda Donna Sheridan)
- Christine Baranski (jako Tanya Chesham-Leigh)
- Jessica Keenan Wynn (jako młoda Tanya)
- Julie Walters (jako Rosie Mulligan)
- Alexa Davies (jako młoda Rosie)
- Pierce Brosnan (jako Sam Carmichael)
- Jeremy Irvine (jako młody Sam)
- Colin Firth (jako Harry Bright)
- Hugh Skinner (jako młody Harry)
- Stellan Skarsgård (jako Bill Anderson)
- Josh Dylan (jako młody Bill)
- Dominic Cooper (jako Sky)
- Cher (jako Ruby Sheridan, matka Donny)
- Meryl Streep (jako Donna Sheridan-Carmichael)
- Muzyka: Benny Andersson, Björn Ulvaeus (piosenki zespołu ABBA); Anne Dudley (aranżacja)
- Zdjęcia: Robert Yeoman
- Produkcja: Universal Pictures, Legendary Entertainment, Playtone, Littlestar Productions
- Dystrybucja w Polsce: United International Pictures (UIP)
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
Dziesięć lat po wielkim sukcesie „Mamma Mia!”, na ekrany kin trafiła kontynuacja (będąca jednocześnie prequelem) – „Mamma Mia: Here We Go Again!”. Ol Parker, przejmując pałeczkę reżyserską, stanął przed trudnym zadaniem dorównania oryginałowi, który podbił serca widzów na całym świecie swoją energią, humorem i nieśmiertelnymi piosenkami zespołu ABBA. Sequel, opowiadający równolegle o przygotowaniach Sophie do ponownego otwarcia hotelu na greckiej wyspie Kalokairi oraz o młodzieńczych przygodach jej matki, Donny, to film pełen słońca, muzyki i nostalgii. Choć fabularnie jest jeszcze lżejszy i bardziej pretekstowy niż pierwsza część, nadrabia urokiem młodej obsady, wspaniałymi numerami muzycznymi i niezmiennie magiczną atmosferą greckich wysp.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Film rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych. W teraźniejszości, pięć lat po wydarzeniach z pierwszej części, Sophie Sheridan (Amanda Seyfried) przygotowuje się do wielkiego otwarcia odnowionego hotelu Villa Donna na wyspie Kalokairi, spełniając marzenie swojej zmarłej rok wcześniej matki, Donny (Meryl Streep). Wspierają ją jeden z jej trzech ojców, Sam (Pierce Brosnan), oraz menedżer hotelu, Fernando Cienfuegos (Andy Garcia). Niestety, jej mąż Sky (Dominic Cooper) jest daleko, a na wyspę zbliża się potężna burza, która zagraża całej uroczystości. Na szczęście Sophie może liczyć na pomoc przyjaciółek swojej matki – Tanyi (Christine Baranski) i Rosie (Julie Walters). Równolegle, w licznych retrospekcjach, poznajemy historię młodej Donny (Lily James) z 1979 roku. Świeżo po ukończeniu studiów, pełna energii i marzeń, wyrusza w podróż po Europie, która zaprowadzi ją na Kalokairi. Po drodze poznaje trzech charyzmatycznych młodzieńców – Harry’ego (Hugh Skinner), Billa (Josh Dylan) i Sama (Jeremy Irvine) – z którymi przeżywa romantyczne przygody, nieświadoma, że każdy z nich odegra kluczową rolę w jej przyszłym życiu. Obserwujemy, jak rodziły się jej miłości, przyjaźnie (z młodymi Tanyą i Rosie) i jak znalazła swoje miejsce na Ziemi, decydując się pozostać na greckiej wyspie.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Ol Parker („Hotel Marigold”) reżyseruje film z lekkością i dużym wyczuciem musicalowej konwencji. Jego praca skupia się na tworzeniu radosnej, słonecznej atmosfery i efektownym inscenizowaniu numerów muzycznych. Film jest wizualnie bardzo atrakcyjny, a greckie krajobrazy wciąż zachwycają. Parker umiejętnie przeplata wątki z teraźniejszości i przeszłości, tworząc spójną (choć prostą) narrację. Scenariusz, również autorstwa Parkera (wspieranego przez Richarda Curtisa i Catherine Johnson), jest lekki i pełen optymizmu. Fabuła jest tu raczej pretekstem do zaprezentowania kolejnych piosenek ABBY i pokazania uroków greckiej wyspy. Wątek teraźniejszy jest dość schematyczny, ale retrospekcje z młodą Donną wnoszą świeżość i energię. Dialogi są proste, często humorystyczne, a przesłanie o sile rodziny, przyjaźni i miłości jest czytelne. Twórcy nie boją się sentymentalizmu, co pasuje do charakteru filmu.
Aktorstwo
Lily James jako młoda Donna jest absolutnym objawieniem i sercem filmu. Aktorka emanuje energią, charyzmą i radością życia, doskonale oddając ducha postaci stworzonej przez Meryl Streep. Jej występy wokalne i taneczne są porywające. Amanda Seyfried jako Sophie jest równie urocza i przekonująca, dźwigając ciężar emocjonalny związany ze stratą matki i próbą kontynuowania jej dziedzictwa. Powracająca obsada z pierwszej części (Christine Baranski, Julie Walters, Pierce Brosnan, Colin Firth, Stellan Skarsgård) wciąż bawi i wzrusza, choć ich role są tu nieco mniejsze. Młodzi aktorzy wcielający się w Harry’ego, Billa i Sama (Hugh Skinner, Josh Dylan, Jeremy Irvine) dobrze radzą sobie z odtworzeniem charakterystycznych cech swoich starszych odpowiedników. Prawdziwą gratką dla fanów jest pojawienie się Cher w roli ekscentrycznej babci Ruby. Meryl Streep ma niewielki, ale niezwykle poruszający występ.
Aspekty techniczne i wizualne
Największym atutem filmu, obok muzyki, jest jego strona wizualna. Zdjęcia Roberta Yeomana („Grand Budapest Hotel”) są przepiękne, pełne słońca, błękitu morza i malowniczych greckich krajobrazów (choć większość scen kręcono w Chorwacji). Montaż (Peter Lambert) jest dynamiczny, zwłaszcza w sekwencjach muzycznych. Scenografia (Alan Macdonald) i kostiumy (Michele Clapton) doskonale oddają zarówno klimat lat 70., jak i współczesną, wakacyjną atmosferę.
Muzyka i dźwięk
Muzyka zespołu ABBA wciąż jest siłą napędową serii. W „Here We Go Again!” usłyszymy zarówno znane przeboje z pierwszej części (w nowych aranżacjach lub wykonaniach), jak i mniej popularne, ale równie chwytliwe utwory szwedzkiej grupy (np. „When I Kissed the Teacher”, „Waterloo”, „Fernando”, „My Love, My Life”). Numery muzyczne są zaaranżowane z rozmachem i pełne energii, a aktorzy (zwłaszcza Lily James) świetnie radzą sobie wokalnie.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Mamma Mia: Here We Go Again!” to przede wszystkim hymn na cześć młodości, miłości, przyjaźni i macierzyństwa. Film celebruje radość życia, odwagę w podążaniu za marzeniami i siłę kobiecych więzi. Wątek dziedzictwa i kontynuacji jest kluczowy. Sophie, starając się uczcić pamięć matki, odkrywa jej przeszłość i czerpie z niej inspirację. Film pokazuje, jak historie naszych rodziców kształtują nasze życie. Motyw poszukiwania swojego miejsca na Ziemi i budowania domu jest obecny zarówno w historii młodej Donny, jak i w teraźniejszych zmaganiach Sophie. Film podkreśla również znaczenie akceptacji przeszłości i czerpania z niej siły na przyszłość. Mimo trudności i błędów młodości, Donna zbudowała szczęśliwe życie, a jej historia staje się dla Sophie źródłem nadziei. Przesłanie filmu jest niezwykle optymistyczne i podnoszące na duchu: życie jest pełne niespodzianek, a miłość i przyjaźń są w stanie pokonać wszelkie przeciwności. To także przypomnienie o tym, by cieszyć się każdą chwilą i tańczyć, jakby nikt nie patrzył.
Mocne strony filmu
- Fantastyczna, pełna energii kreacja Lily James jako młodej Donny.
- Wciąż czarująca muzyka zespołu ABBA i świetnie zrealizowane numery muzyczne.
- Przepiękne, słoneczne krajobrazy i wakacyjny klimat.
- Udane połączenie sequela z prequelem.
- Powrót uwielbianej obsady i sympatyczne nowe postacie.
- Pozytywne, podnoszące na duchu przesłanie.
- Niezwykle wzruszające momenty, zwłaszcza finałowy występ z udziałem Meryl Streep.
- Pojawienie się Cher jako wisienka na torcie.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Fabuła jest jeszcze bardziej pretekstowa i mniej spójna niż w pierwszej części.
- Niektóre wątki są potraktowane bardzo powierzchownie.
- Film jest bardzo sentymentalny i momentami nieco kiczowaty (co dla fanów może być zaletą).
- Brak Meryl Streep przez większość filmu może być dla niektórych rozczarowaniem.
- Niektóre numery muzyczne są mniej porywające niż inne.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Mamma Mia: Here We Go Again!” to propozycja obowiązkowa dla fanów pierwszej części oraz dla wszystkich miłośników muzyki zespołu ABBA. Film z pewnością przypadnie do gustu osobom ceniącym lekkie, radosne musicale z dużą dawką optymizmu i pięknymi krajobrazami. To idealna opcja na poprawę nastroju, wakacyjny seans lub spotkanie z przyjaciółmi. Jeśli ktoś szuka kina „feel-good”, które pozwoli na chwilę zapomnieć o codziennych troskach, będzie zachwycony.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Mamma Mia: Here We Go Again!” to udana kontynuacja, która choć nie dorównuje w pełni świeżości oryginału, wciąż potrafi oczarować widza nieśmiertelnymi piosenkami ABBY, pięknymi greckimi (a właściwie chorwackimi) plenerami i niezwykłą energią młodej obsady, na czele z rewelacyjną Lily James. Film jest jeszcze bardziej sentymentalny i mniej fabularny niż pierwsza część, ale nadrabia to urokiem, humorem i wzruszającymi momentami. To prawdziwa uczta dla fanów ABBY i kina, które ma za zadanie poprawić nastrój i przypomnieć o sile miłości, przyjaźni i rodziny. Here we go again – and it’s still a joy!
Ocena: 7.5/10 – Radosna i wzruszająca powtórka z rozrywki.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Czy muszę oglądać pierwszą część „Mamma Mia!”, żeby zrozumieć „Here We Go Again!”? Choć film zawiera retrospekcje i wprowadza historię młodej Donny, znajomość pierwszej części jest zdecydowanie zalecana, aby w pełni docenić kontynuację losów postaci, nawiązania i emocjonalny ciężar niektórych scen.
- Gdzie kręcono film? Czy to ta sama grecka wyspa co w pierwszej części? Pierwsza część „Mamma Mia!” była kręcona głównie na greckich wyspach Skopelos i Skiathos. Natomiast „Mamma Mia: Here We Go Again!” kręcono przede wszystkim na chorwackiej wyspie Vis, która „udawała” fikcyjną grecką wyspę Kalokairi.
- Czy wszystkie piosenki ABBY w filmie są nowe, czy pojawiają się też te z pierwszej części? W filmie pojawiają się zarówno piosenki znane z pierwszej części (czasem w nowych aranżacjach lub wykonaniach), jak i wiele innych, mniej popularnych utworów zespołu ABBA, które nie zostały wykorzystane w oryginale.
- Jak duża jest rola Meryl Streep w filmie? Meryl Streep jako Donna pojawia się w filmie w niewielkiej, ale niezwykle ważnej i poruszającej roli, głównie pod koniec filmu. Jej nieobecność przez większość czasu jest uzasadniona fabularnie (jej postać zmarła).