Kobiety Mafii 2 (2019)

utworzone przez | cze 4, 2025 | Filmy, Filmy akcji, Filmy kryminalne | 0 komentarzy

Metryczka filmu (Informacje wstępne)

  • Tytuł polski: Kobiety Mafii 2
  • Tytuł oryginalny: Kobiety Mafii 2
  • Rok produkcji/premiery: 2019 (premiera w Polsce: 22 lutego 2019)
  • Kraj(e) produkcji: Polska, Hiszpania, Kolumbia, Maroko, Niemcy
  • Gatunek: Akcja, Kryminał, Sensacyjny
  • Czas trwania: 130 minut
  • Reżyseria: Patryk Vega
  • Scenariusz: Patryk Vega, Olaf Olszewski
  • Na podstawie: Kontynuacja filmu „Kobiety Mafii”.
  • Główna obsada:
    • Agnieszka Dygant (jako „Niania”)
    • Aleksandra Popławska (jako „Siekiera”)
    • Katarzyna Warnke (jako „Anka”)
    • Angie Cepeda (jako Aida)
    • Enrique Arce (jako komisarz z Interpolu / kochanek Aidy)
    • Piotr Adamczyk (jako „Mata”)
    • Aleksandra Grabowska (jako córka „Siekiry”)
    • Patryk Pniewski (jako „Młody”)
    • Damian Kret (jako „Amir”)
    • Michał Karmowski (jako „Hiszpan”)
  • Muzyka: Łukasz Targosz
  • Zdjęcia: Norbert Modrzejewski
  • Produkcja: Vega Investments
  • Dystrybucja w Polsce: Kino Świat

Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys

„Kobiety Mafii 2” to bezpośrednia kontynuacja hitu Patryka Vegi, która stara się podnieść stawkę, przenosząc część akcji na arenę międzynarodową i wprowadzając nowe, egzotyczne wątki. Reżyser pozostaje wierny swojemu charakterystycznemu stylowi – film jest dynamiczny, brutalny, wulgarny i pełen sensacyjnych zwrotów akcji. Tym razem bohaterki pierwszej części muszą zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, wplątując się w handel narkotykami na globalną skalę, porachunki z kolumbijskimi kartelami i marokańskimi terrorystami. Podobnie jak poprzednik, „Kobiety Mafii 2” to produkcja, która stawia na szokowanie i szybkie tempo, często kosztem spójności fabularnej i psychologicznej głębi postaci. To kino obliczone na komercyjny sukces, które jednak rzadko oferuje coś więcej niż powierzchowną, krwawą rozrywkę.

Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)

Po przejęciu władzy w Warszawie, gang „Niani” (Agnieszka Dygant) staje przed nowymi wyzwaniami. Aby rozszerzyć swoje wpływy, grupa wplątuje się w przemyt ogromnej ilości kokainy z Kolumbii. W tym celu „Niania” i „Siekiera” (Aleksandra Popławska) nawiązują współpracę z kolumbijskim kartelem, na czele którego stoi niebezpieczna Aida (Angie Cepeda). Jednocześnie muszą uważać na polskiego przemytnika „Matę” (Piotr Adamczyk), który również ma chrapkę na ten lukratywny rynek. W międzyczasie „Anka” (Katarzyna Warnke), która po śmierci męża popadła w spiralę uzależnień, zostaje wplątana w aferę z marokańskimi terrorystami planującymi zamach w Europie. Jej losy krzyżują się z działaniami grupy „Niani”, a stawka rośnie z każdą chwilą. Bohaterki muszą lawirować między lojalnością, zdradą, żądzą władzy i próbą przetrwania w świecie, gdzie nie ma miejsca na sentymenty, a każdy błąd może kosztować życie. Akcja przenosi się z Warszawy do Hiszpanii, Maroka i Kolumbii, a międzynarodowe porachunki stają się coraz bardziej brutalne.

Analiza elementów filmowych

Reżyseria i scenariusz

Patryk Vega kontynuuje swój rozpoznawalny styl reżyserski, stawiając na dynamiczny montaż, efektowne ujęcia (często z drona) i dosadne przedstawianie przemocy. Przeniesienie części akcji za granicę miało nadać filmowi rozmachu i międzynarodowego charakteru, co częściowo się udaje pod względem wizualnym. Jednak reżyseria wciąż cierpi na chaotyczność i brak subtelności. Scenariusz, ponownie autorstwa Vegi i Olafa Olszewskiego, jest jeszcze bardziej przeładowany wątkami i postaciami niż w pierwszej części. Próba połączenia historii o handlu narkotykami z wątkiem terrorystycznym wydaje się być zabiegiem sztucznym i mało wiarygodnym. Postacie, mimo że znane z poprzedniej części, nie przechodzą większej ewolucji, a ich motywacje są często uproszczone. Dialogi wciąż ociekają wulgaryzmami, a fabuła, mimo licznych zwrotów akcji, jest przewidywalna w swojej schematyczności. Logika często ustępuje miejsca efektowności i sensacji.

Aktorstwo

Agnieszka Dygant jako „Niania” i Aleksandra Popławska jako „Siekiera” starają się utrzymać charyzmę swoich postaci z pierwszej części, choć ich role są tu jeszcze bardziej przerysowane. Katarzyna Warnke jako „Anka” ma nieco bardziej dramatyczny wątek, ale jej postać również wpada w stereotypy. Z nowych postaci na uwagę zasługuje Angie Cepeda jako kolumbijska szefowa kartelu Aida, wnosząc pewną egzotykę i charyzmę. Piotr Adamczyk w roli „Maty” próbuje stworzyć postać cynicznego i bezwzględnego gracza, ale jego rola jest dość epizodyczna. Enrique Arce, znany z „Domu z papieru”, pojawia się jako kochanek Aidy i agent Interpolu, ale jego wątek jest mało przekonujący. Młodsze pokolenie aktorów (Patryk Pniewski, Aleksandra Grabowska) tworzy postacie drugoplanowe, które giną w natłoku wydarzeń.

Aspekty techniczne i wizualne

Film jest zrealizowany z większym rozmachem niż pierwsza część, co widać w egzotycznych lokacjach i scenach akcji. Zdjęcia Norberta Modrzejewskiego są dynamiczne i starają się nadać produkcji międzynarodowy sznyt. Montaż jest bardzo szybki, co jest znakiem rozpoznawczym Vegi, ale często prowadzi do wrażenia teledyskowej powierzchowności. Scenografia i kostiumy próbują oddać zarówno polskie realia, jak i egzotykę zagranicznych lokacji.

Muzyka i dźwięk

Muzyka Łukasza Targosza jest podobna do tej z pierwszej części – dynamiczna, ilustracyjna, mająca podkreślać tempo i brutalność akcji.

Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje

Podobnie jak pierwsza część, „Kobiety Mafii 2” próbują eksplorować świat przestępczości z kobiecej perspektywy, tym razem rozszerzając ją na arenę międzynarodową. Film pokazuje, że kobiety mogą być równie bezwzględne i skuteczne w walce o władzę i pieniądze co mężczyźni. Wątek globalizacji przestępczości jest tu bardziej widoczny – polskie gangi współpracują (i rywalizują) z kolumbijskimi kartelami, a terroryzm staje się kolejnym elementem tej układanki. Tematy zdrady, lojalności (lub jej braku) i walki o przetrwanie są wciąż obecne, ale potraktowane jeszcze bardziej powierzchownie niż w pierwszej części. Film zdaje się sugerować, że w świecie mafii nie ma żadnych zasad ani wartości, a liczy się tylko siła i spryt. Niestety, podobnie jak w przypadku poprzednika, potencjalnie interesujące tematy giną w natłoku sensacyjnych i często absurdalnych wątków, a film skupia się na dostarczaniu prymitywnej rozrywki opartej na przemocy i wulgaryzmach.

Mocne strony filmu

  • Próba nadania serii międzynarodowego rozmachu poprzez egzotyczne lokacje.
  • Kilka dynamicznych scen akcji.
  • Charyzma niektórych aktorek (Agnieszka Dygant, Angie Cepeda).
  • Wciąż duży potencjał komercyjny.

Słabsze strony / potencjalne rozczarowania

  • Jeszcze bardziej chaotyczny i przeładowany wątkami scenariusz niż w pierwszej części.
  • Postacie są płaskie i karykaturalne, a ich motywacje często nielogiczne.
  • Nadmierne epatowanie przemocą, seksem i wulgaryzmami, które wydają się być głównym celem filmu.
  • Sztuczne i mało wiarygodne połączenie wątków (np. handel narkotykami i terroryzm).
  • Brak psychologicznej głębi i jakiejkolwiek subtelności.
  • Styl reżyserski Patryka Vegi, który jest jeszcze bardziej męczący i autoparodiujący.
  • Wrażenie, że film jest stworzony według schematu „więcej, szybciej, bardziej szokująco”, bez dbałości o spójność i logikę.

Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)

„Kobiety Mafii 2” to propozycja wyłącznie dla najwierniejszych fanów Patryka Vegi i osób, którym podobała się pierwsza część. Widzowie szukający bezpretensjonalnej, brutalnej i wulgarnej rozrywki, nie przejmujący się logiką fabuły czy psychologiczną głębią postaci, mogą znaleźć tu coś dla siebie. Jednak dla większości odbiorców film okaże się prawdopodobnie chaotycznym, męczącym i pozbawionym wartości artystycznych seansem.

Podsumowanie i ocena końcowa

„Kobiety Mafii 2” to esencja stylu Patryka Vegi, podniesiona do kwadratu. Reżyser serwuje widzom jeszcze więcej przemocy, wulgaryzmów, egzotycznych lokacji i absurdalnych zwrotów akcji, ale zapomina o podstawowych elementach dobrego kina, takich jak spójny scenariusz, wiarygodne postacie czy jakakolwiek logika. Film jest chaotyczny, przeładowany i często niezamierzenie śmieszny w swojej próbie szokowania. Choć próbuje nadać sobie międzynarodowy rozmach, ostatecznie pozostaje produktem typowo vegowskim – obliczonym na szybki zysk i tanią sensację, który jednak dla wielu widzów okaże się być po prostu złym filmem.

Ocena: 2.5/10 – Jeszcze więcej tego samego, czyli chaos do kwadratu.

FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)

  • Czy „Kobiety Mafii 2” są bezpośrednią kontynuacją pierwszej części? Tak, film kontynuuje losy głównych bohaterek znanych z „Kobiet Mafii” (2018) i bezpośrednio nawiązuje do wydarzeń z poprzedniej części.
  • Czy Patryk Vega planował kolejne części „Kobiet Mafii”? Patryk Vega jest znany z tworzenia szybko kolejnych części swoich popularnych filmów oraz seriali na ich podstawie. Choć nie ma oficjalnych informacji o „Kobietach Mafii 3” jako filmie kinowym, marka ta była eksploatowana.
  • Jak film został przyjęty przez krytyków i widzów? Podobnie jak większość filmów Patryka Vegi, „Kobiety Mafii 2” spotkały się z bardzo negatywnymi recenzjami krytyków, którzy wytykali mu słaby scenariusz, epatowanie przemocą i brak wartości artystycznych. Mimo to, film przyciągnął do kin dużą widownię, co jest typowe dla produkcji tego reżysera.
  • Czy międzynarodowe gwiazdy (Angie Cepeda, Enrique Arce) wniosły coś nowego do filmu? Angaż zagranicznych aktorów miał na celu podniesienie prestiżu i międzynarodowego charakteru filmu. Angie Cepeda stworzyła dość charyzmatyczną postać, jednak Enrique Arce miał rolę drugoplanową i jego potencjał nie został w pełni wykorzystany. Ich obecność nie zmieniła jednak ogólnej, niskiej jakości produkcji.