Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Czarna Wdowa
- Tytuł oryginalny: Black Widow
- Rok produkcji/premiery: 2021 (premiera światowa: 29 czerwca 2021; premiera w Polsce: 9 lipca 2021)
- Kraj(e) produkcji: USA
- Gatunek: Akcja, Sci-Fi, Superbohaterski, Szpiegowski
- Czas trwania: 134 minuty
- Reżyseria: Cate Shortland
- Scenariusz: Eric Pearson (scenariusz); Jac Schaeffer, Ned Benson (story by)
- Na podstawie: Postaci z Marvel Comics.
- Główna obsada:
- Scarlett Johansson (jako Natasha Romanoff / Czarna Wdowa)
- Florence Pugh (jako Yelena Belova)
- David Harbour (jako Alexei Shostakov / Red Guardian)
- Rachel Weisz (jako Melina Vostokoff)
- O-T Fagbenle (jako Rick Mason)
- William Hurt (jako Thaddeus Ross)
- Ray Winstone (jako Dreykov)
- Muzyka: Lorne Balfe
- Zdjęcia: Gabriel Beristain
- Produkcja: Marvel Studios
- Dystrybucja w Polsce: Disney Polska (poprzez Marvel Studios)
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„Czarna Wdowa”, długo wyczekiwany solowy film poświęcony Natashy Romanoff, jednej z kluczowych postaci Kinowego Uniwersum Marvela (MCU), wreszcie trafił na ekrany, oferując fanom wgląd w jej przeszłość i pożegnanie z bohaterką (biorąc pod uwagę jej los w „Avengers: Koniec gry”). Reżyserka Cate Shortland przedstawia historię osadzoną między wydarzeniami z „Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów” a „Avengers: Wojna bez granic”, która łączy elementy thrillera szpiegowskiego z typową dla Marvela akcją i humorem. Choć film nie rewolucjonizuje gatunku i pojawia się z pewnym opóźnieniem w chronologii MCU, dostarcza solidnej rozrywki, przede wszystkim dzięki charyzmatycznym kreacjom Scarlett Johansson i Florence Pugh oraz skupieniu na tematyce rodziny i traumy.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Po wydarzeniach z „Wojny bohaterów”, Natasha Romanoff (Scarlett Johansson) jest w rozsypce – ścigana przez rząd USA za naruszenie Porozumień Sokowijskich, musi ukrywać się i działać w pojedynkę. Jej przymusowa izolacja zostaje przerwana, gdy na jej drodze staje Yelena Belova (Florence Pugh), kobieta z jej przeszłości, którą Natasha uważała za siostrę. Okazuje się, że Czerwona Komnata (Red Room) – brutalny program szkoleniowy, który stworzył Czarną Wdowę i inne zabójczynie – wciąż działa, a jej twórca, bezwzględny Dreykov (Ray Winstone), kontroluje swoje agentki za pomocą chemicznej manipulacji umysłem. Natasha i Yelena, mimo dawnych uraz i wzajemnych oskarżeń, muszą połączyć siły, by zniszczyć Czerwoną Komnatę raz na zawsze i uwolnić inne Czarne Wdowy. W tej misji pomagają im ich dawni „rodzice” z czasów szpiegowskiej przykrywki w USA: Alexei Shostakov (David Harbour), znany jako Red Guardian – radziecki odpowiednik Kapitana Ameryki, oraz Melina Vostokoff (Rachel Weisz), genialna naukowiec i doświadczona agentka. Ta dysfunkcyjna „rodzina” musi skonfrontować się ze swoją przeszłością, by móc walczyć o lepszą przyszłość dla siebie i innych ofiar Dreykova.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Cate Shortland („Salto”, „Syndrom berliński”) wnosi do MCU nieco bardziej przyziemne i intymne spojrzenie, skupiając się na emocjach i relacjach między postaciami, zwłaszcza na więzi między Natashą a Yeleną. Reżyserka sprawnie radzi sobie ze scenami akcji, które są dynamiczne i dobrze zrealizowane, choć nie tak spektakularne jak w niektórych innych produkcjach Marvela. Film ma jednak pewne problemy z tempem, a niektóre wątki wydają się być potraktowane nieco pobieżnie. Scenariusz Erica Pearsona stara się połączyć elementy thrillera szpiegowskiego w stylu Bourne’a z typową dla Marvela formułą, eksplorując przeszłość Natashy i jej motywacje. Wątek dysfunkcyjnej rodziny jest jednym z najmocniejszych punktów scenariusza, dostarczając zarówno humoru, jak i emocjonalnych momentów. Jednak główny antagonista, Dreykov, jest dość jednowymiarowy, a jego plan mało oryginalny. Mimo to, scenariuszowi udaje się stworzyć satysfakcjonującą historię, która rzuca nowe światło na postać Czarnej Wdowy.
Aktorstwo
Scarlett Johansson po raz ostatni wciela się w rolę Natashy Romanoff, nadając jej postaci głębię, siłę i wrażliwość. Aktorka doskonale oddaje wewnętrzne zmagania bohaterki, jej poczucie winy i pragnienie odkupienia. Jednak to Florence Pugh jako Yelena Belova kradnie show. Jej Yelena jest zabawna, sarkastyczna, ale także pełna bólu i determinacji. Pugh wnosi do roli niezwykłą energię i charyzmę, a jej interakcje z Johansson są sercem filmu. Relacja między siostrami jest wiarygodna i poruszająca. David Harbour jako Alexei Shostakov / Red Guardian dostarcza wielu komicznych momentów, wcielając się w postać narcystycznego, nieco zdziecinniałego superżołnierza, który tęskni za dawną chwałą. Rachel Weisz jako Melina Vostokoff jest bardziej stonowana, ale jej postać również ma swoje znaczenie w tej rodzinnej układance. Ray Winstone jako Dreykov jest poprawny, ale jego rola nie jest szczególnie zapadająca w pamięć.
Aspekty techniczne i wizualne
Efekty specjalne są na typowym dla Marvela, wysokim poziomie, choć może nie tak oszałamiające jak w największych produkcjach studia. Sceny walki i pościgów są dynamiczne i dobrze zrealizowane. Zdjęcia Gabriela Beristaina są solidne, a lokacje (Budapeszt, Norwegia, Maroko) dodają filmowi międzynarodowego charakteru. Montaż (Leigh Folsom Boyd, Matthew Schmidt) jest sprawny, utrzymując dobre tempo akcji.
Muzyka i dźwięk
Ścieżka dźwiękowa Lorne’a Balfe’a jest odpowiednio epicka i dynamiczna, dobrze ilustrując zarówno sceny akcji, jak i bardziej emocjonalne momenty. Wykorzystanie rosyjskich motywów muzycznych dodaje filmowi specyficznego klimatu.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Czarna Wdowa” to film, który eksploruje temat traumy, jej dziedziczenia i możliwości uleczenia. Zarówno Natasha, jak i Yelena, są ofiarami brutalnego systemu Czerwonej Komnaty, a ich wspólna walka staje się próbą rozliczenia się z przeszłością i odzyskania kontroli nad własnym życiem. Kluczowym motywem jest rodzina – zarówno ta biologiczna, jak i ta z wyboru. Dysfunkcyjna, ale ostatecznie lojalna „rodzina” szpiegów, którą tworzą Natasha, Yelena, Alexei i Melina, jest sercem filmu. Pokazuje ona, że więzi międzyludzkie, nawet te skomplikowane i naznaczone kłamstwem, mogą być źródłem siły i wsparcia. Film porusza również kwestię wolnej woli i manipulacji. Ofiary Czerwonej Komnaty są pozbawione kontroli nad własnym ciałem i umysłem, co stanowi mocny komentarz na temat wykorzystywania i uprzedmiotowienia kobiet. Walka o uwolnienie innych Czarnych Wdów jest walką o odzyskanie autonomii. Przesłanie filmu koncentruje się na sile siostrzeństwa, potrzebie konfrontacji z przeszłością i możliwości odkupienia. Natasha, mimo swoich mrocznych sekretów, ostatecznie wybiera walkę o innych i próbuje naprawić wyrządzone krzywdy.
Mocne strony filmu
- Znakomita kreacja Florence Pugh jako Yeleny Belovej i świetna chemia ze Scarlett Johansson.
- Satysfakcjonujące rozwinięcie postaci Natashy Romanoff i wgląd w jej przeszłość.
- Wątek dysfunkcyjnej „rodziny” dostarczający humoru i emocji.
- Dynamiczne i dobrze zrealizowane sceny akcji w stylu thrillera szpiegowskiego.
- Ważne tematy dotyczące traumy, rodziny i wolnej woli.
- Solidna rozrywka w ramach MCU, która wypełnia pewną lukę w historii Natashy.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Główny antagonista (Dreykov) jest jednowymiarowy i mało przekonujący.
- Film pojawia się zbyt późno w chronologii MCU, co osłabia jego emocjonalny ciężar (znamy już los Natashy).
- Niektóre wątki fabularne są przewidywalne, a finałowa konfrontacja mogłaby być bardziej spektakularna.
- Momentami nierówne tempo.
- Nie wnosi wiele nowego do formuły filmów Marvela.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Czarna Wdowa” to propozycja przede wszystkim dla fanów Kinowego Uniwersum Marvela, a zwłaszcza dla tych, którzy chcieli dowiedzieć się więcej o przeszłości Natashy Romanoff i zobaczyć ją w solowej akcji. Film z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kina akcji i thrillerów szpiegowskich. Jeśli ktoś ceni silne postacie kobiece i historie o dysfunkcyjnych rodzinach, również znajdzie tu coś dla siebie.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Czarna Wdowa” to solidny i satysfakcjonujący film Marvela, który wreszcie daje Natashy Romanoff przestrzeń na opowiedzenie własnej historii. Choć produkcja nie jest pozbawiona wad i pojawia się z pewnym opóźnieniem, dostarcza dobrej rozrywki, świetnych scen akcji i przede wszystkim wprowadza rewelacyjną postać Yeleny Belovej, granej przez Florence Pugh, która kradnie show. To godne pożegnanie ze Scarlett Johansson w roli Czarnej Wdowy i jednocześnie obiecujące wprowadzenie nowej bohaterki do MCU. Film skupia się na tematach rodziny i traumy, co dodaje mu emocjonalnej głębi. Ocena: 7/10 – Solidne pożegnanie i obiecujący początek.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Kiedy rozgrywa się akcja filmu „Czarna Wdowa” w chronologii MCU? Główna akcja filmu rozgrywa się pomiędzy wydarzeniami z „Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów” (2016) a „Avengers: Wojna bez granic” (2018). Są również retrospekcje do dzieciństwa Natashy.
- Czy w filmie pojawiają się inni bohaterowie z Avengers? Poza Thaddeusem Rossem, inni członkowie Avengers nie pojawiają się w filmie w znaczących rolach. Film skupia się na solowej historii Natashy i jej „rodzinie”.
- Kim jest Yelena Belova i czy pojawi się w przyszłych produkcjach MCU? Yelena Belova to inna Czarna Wdowa, traktowana przez Natashę jak siostra. Postać ta, grana przez Florence Pugh, pojawiła się już w serialu „Hawkeye” i jest uważana za jedną z kluczowych nowych postaci w MCU, która prawdopodobnie odegra ważną rolę w przyszłych projektach.
- Czy film wyjaśnia tajemnicę Budapesztu, o której wspominali Natasha i Hawkeye? Film nawiązuje do wydarzeń w Budapeszcie, ale nie pokazuje ich w pełni, pozostawiając pewne elementy wyobraźni widzów i skupiając się na innych aspektach przeszłości Natashy.