Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Asako. Dzień i noc
- Tytuł oryginalny: 寝ても覚めても (Netemo Sametemo) (ang. Asako I & II)
- Rok produkcji/premiery: 2018 (premiera światowa: 14 maja 2018; premiera w Polsce: 29 marca 2019)
- Kraj(e) produkcji: Japonia, Francja
- Gatunek: Romans, Dramat
- Czas trwania: 119 minut
- Reżyseria: Ryūsuke Hamaguchi
- Scenariusz: Sachiko Tanaka, Ryūsuke Hamaguchi
- Na podstawie: Powieści „Netemo Sametemo” autorstwa Tomoki Shibasaki.
- Główna obsada:
- Erika Karata (jako Asako Izumiya)
- Masahiro Higashide (jako Baku / Ryōhei)
- Sairi Itō (jako Haruyo)
- Kōji Seto (jako Kushihashi)
- Misako Tanaka (jako Eiko)
- Daichi Watanabe (jako Okazaki)
- Muzyka: Tofubeats
- Zdjęcia: Yasuyuki Sasaki
- Produkcja: C&I Entertainment, Bitters End, Nagoya Broadcasting Network
- Dystrybucja w Polsce: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„Asako. Dzień i noc” w reżyserii Ryūsuke Hamaguchiego („Drive My Car”, „W pętli ryzyka i fantazji”) to subtelny, melancholijny i niezwykle intrygujący dramat romantyczny, który w nietypowy sposób bada naturę miłości, tożsamości i wyboru. Opowieść o młodej kobiecie, która zakochuje się w dwóch łudząco podobnych do siebie mężczyznach, to film pełen niedopowiedzeń i emocjonalnych niuansów. Hamaguchi, z charakterystyczną dla siebie wrażliwością, tworzy dzieło, które wymyka się schematom typowego romansu, stając się raczej medytacją nad tym, czy kochamy drugą osobę za to, kim jest, czy za nasze wyobrażenie o niej.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Asako (Erika Karata), młoda kobieta mieszkająca w Osace, zakochuje się od pierwszego wejrzenia w Baku (Masahiro Higashide) – tajemniczym, charyzmatycznym i nieprzewidywalnym wolnym duchu. Ich miłość jest nagła, intensywna i namiętna. Jednak pewnego dnia Baku znika bez słowa, pozostawiając Asako ze złamanym sercem. Dwa lata później, Asako mieszka już w Tokio i pracuje w kawiarni. Pewnego dnia spotyka Ryōheia (również Masahiro Higashide), statecznego i odpowiedzialnego pracownika korporacji. Jest zszokowana jego uderzającym podobieństwem do Baku, choć ich charaktery są skrajnie różne. Mimo początkowej rezerwy i lęku przed powrotem bolesnych wspomnień, Asako stopniowo zbliża się do Ryōheia i nawiązuje z nim głęboką, opartą na zaufaniu i stabilności relację. Gdy wydaje się, że Asako odnalazła spokój i szczęście, po kilku latach niespodziewanie powraca Baku, który stał się teraz znanym aktorem i modelem. Jego pojawienie się wywraca życie Asako do góry nogami i zmusza ją do konfrontacji z przeszłością oraz do podjęcia ostatecznego wyboru między dwiema wersjami miłości – tą romantyczną, nieprzewidywalną, a tą bezpieczną i dojrzałą.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Ryūsuke Hamaguchi reżyseruje film z dużą subtelnością i psychologiczną wnikliwością. Jego styl jest powściągliwy i naturalistyczny, skupiony na codziennych gestach, rozmowach i emocjach bohaterów. Hamaguchi mistrzowsko buduje atmosferę melancholii i niepewności, pozwalając widzowi na samodzielne interpretowanie motywacji postaci. Scenariusz, napisany wspólnie z Sachiko Tanaką, jest inteligentną adaptacją powieści. Fabuła, oparta na niecodziennym koncepcie sobowtórów, staje się pretekstem do głębszej refleksji nad naturą miłości i tożsamości. Dialogi są oszczędne i realistyczne, a historia, mimo pewnej powolności, wciąga i intryguje.
Aktorstwo
Erika Karata w roli Asako jest niezwykle subtelna i przekonująca. Jej kreacja jest pełna wewnętrznego spokoju, ale także skrywanego lęku i niepewności. Karata doskonale oddaje dylematy swojej bohaterki, rozdartej między dwoma światami. Masahiro Higashide ma trudne zadanie wcielenia się w dwie różne postacie i radzi sobie z nim bardzo dobrze. Jako Baku jest tajemniczy i nonszalancki, a jako Ryōhei – ciepły, odpowiedzialny i nieco nudny. Aktor zręcznie różnicuje obie postacie, nadając im indywidualny rys.
Aspekty techniczne i wizualne
Zdjęcia Yasuyuki Sasakiego są proste, ale eleganckie, dobrze oddając atmosferę japońskich miast – zarówno gwarnego Tokio, jak i spokojniejszej Osaki. Montaż jest powolny i kontemplacyjny, co pozwala na budowanie nastroju i skupienie się na emocjach postaci. Scenografia i kostiumy są realistyczne i nienachalne.
Muzyka i dźwięk
Subtelna muzyka, za którą odpowiada m.in. japoński artysta Tofubeats, dobrze komponuje się z melancholijnym i nieco onirycznym nastrojem filmu.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Asako. Dzień i noc” to przede wszystkim film o naturze miłości i mechanizmach zakochania. Stawia pytanie, czy zakochujemy się w konkretnej osobie, czy w idei, którą na nią projektujemy. Postać dwóch identycznych mężczyzn o różnych charakterach staje się metaforą konfliktu między romantycznym ideałem a dojrzałą, opartą na codzienności relacją. Film bada temat tożsamości i wyboru. Asako, stając przed wyborem między Baku a Ryōheiem, musi tak naprawdę wybrać, kim sama chce być i jakiego życia pragnie. Wątek pamięci i jej wpływu na teraźniejszość jest również istotny. Przeszłość nieustannie nawiedza Asako, a wspomnienie pierwszej, idealnej miłości rzutuje na jej obecny związek. Film można interpretować jako refleksję nad dojrzałością emocjonalną i procesem przechodzenia od młodzieńczej, gwałtownej namiętności do bardziej stabilnego i świadomego uczucia. Przesłanie filmu jest niejednoznaczne i skłania do refleksji: czy można kochać dwie osoby naraz? Czy można zbudować szczęście na fundamencie iluzji? Hamaguchi nie daje prostych odpowiedzi, pozostawiając widza z wieloma pytaniami.
Mocne strony filmu
- Oryginalny i intrygujący koncept fabularny.
- Subtelna i wnikliwa reżyseria Ryūsuke Hamaguchiego.
- Znakomite, powściągliwe kreacje aktorskie Eriki Karaty i Masahiro Higashide.
- Inteligentne badanie natury miłości, tożsamości i pamięci.
- Melancholijna i oniryczna atmosfera.
- Film, który wymyka się schematom typowego romansu i zmusza do myślenia.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Powolne tempo i kontemplacyjny charakter mogą być dla niektórych widzów nużące.
- Pasywność i niezdecydowanie głównej bohaterki mogą być dla części odbiorców irytujące.
- Niektóre rozwiązania fabularne mogą wydawać się naciągane lub mało wiarygodne.
- Film jest dość chłodny emocjonalnie i zdystansowany.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Asako. Dzień i noc” to propozycja dla widzów ceniących ambitne, artystyczne kino japońskie i dramaty psychologiczne. Film z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom twórczości Ryūsuke Hamaguchiego oraz fanom kina, które stawia na subtelność, niedopowiedzenia i intelektualne wyzwania. To nie jest typowy romans, lecz raczej medytacja nad miłością.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Asako. Dzień i noc” to kolejny dowód na niezwykły talent Ryūsuke Hamaguchiego do tworzenia subtelnych, psychologicznie złożonych i nieoczywistych opowieści o ludzkich relacjach. Film, oparty na intrygującym koncepcie, wciąga widza w melancholijny świat bohaterki i zmusza do refleksji nad naturą miłości. Choć powolne tempo i emocjonalny chłód mogą nie wszystkim przypaść do gustu, to dla widzów ceniących mądre i niebanalne kino, „Asako. Dzień i noc” będzie niezwykle satysfakcjonującym doświadczeniem. Ocena: 7.5/10 – Intrygująca i melancholijna medytacja nad miłością.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Kim jest reżyser Ryūsuke Hamaguchi? Ryūsuke Hamaguchi to japoński reżyser i scenarzysta, uważany za jednego z najważniejszych twórców współczesnego kina japońskiego i światowego. Zdobył międzynarodowe uznanie dzięki takim filmom jak „Happy Hour”, „W pętli ryzyka i fantazji” („Wheel of Fortune and Fantasy”) oraz nagrodzonemu Oscarem „Drive My Car”.
- Czy film był pokazywany na ważnych festiwalach? Tak, „Asako. Dzień i noc” miał swoją premierę w konkursie głównym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes w 2018 roku, gdzie walczył o Złotą Palmę.
- Na jakiej powieści oparty jest film? Film jest adaptacją powieści japońskiej pisarki Tomoki Shibasaki z 2010 roku, zatytułowanej „Netemo Sametemo”.
- Czy aktor grający Baku i Ryōheia to ta sama osoba? Tak, obie role – impulsywnego Baku i spokojnego Ryōheia – gra ten sam aktor, Masahiro Higashide, co jest kluczowe dla fabuły filmu.