Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Godzilla II: Król potworów
- Tytuł oryginalny: Godzilla: King of the Monsters
- Rok produkcji/premiery: 2019 (premiera światowa: 13 maja 2019; premiera w Polsce: 14 czerwca 2019)
- Kraj(e) produkcji: USA, Japonia, Chiny, Kanada, Meksyk
- Gatunek: Akcja, Sci-Fi, Przygodowy, Fantasy (Kaiju)
- Czas trwania: 132 minuty
- Reżyseria: Michael Dougherty
- Scenariusz: Michael Dougherty, Zach Shields
- Na podstawie: Postaci z japońskiej serii filmów studia Toho.
- Główna obsada:
- Kyle Chandler (jako Dr Mark Russell)
- Vera Farmiga (jako Dr Emma Russell)
- Millie Bobby Brown (jako Madison Russell)
- Ken Watanabe (jako Dr Ishirō Serizawa)
- Ziyi Zhang (jako Dr Ilene Chen / Dr Ling)
- Bradley Whitford (jako Dr Rick Stanton)
- Sally Hawkins (jako Dr Vivienne Graham)
- Charles Dance (jako Alan Jonah)
- Thomas Middleditch (jako Dr Sam Coleman)
- O’Shea Jackson Jr. (jako Oficer Barnes)
- Muzyka: Bear McCreary
- Zdjęcia: Lawrence Sher
- Produkcja: Warner Bros. Pictures, Legendary Entertainment, Toho Company
- Dystrybucja w Polsce: Warner Bros. Entertainment Polska
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„Godzilla II: Król potworów” to monumentalny i ogłuszający hołd dla klasycznych japońskich filmów o potworach Kaiju. Reżyser Michael Dougherty („Krampus. Duch Świąt”) w pełni realizuje obietnicę zawartą w tytule, serwując widzom spektakl totalnej destrukcji, w którym legendarny Godzilla staje do walki ze swoimi najsłynniejszymi przeciwnikami: trójgłowym Królem Ghidorah, gigantyczną ćmą Mothrą i ognistym pteranodonem Rodanem. Film stawia na epicki rozmach, zapierające dech w piersiach efekty specjalne i potężne starcia tytanów, choć często czyni to kosztem spójności fabularnej i rozwoju ludzkich postaci. To głośne, widowiskowe i bezpretensjonalne kino, które powinno zadowolić fanów gatunku.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Akcja filmu rozgrywa się pięć lat po wydarzeniach z „Godzilli” (2014). Świat wciąż próbuje pogodzić się z istnieniem gigantycznych potworów, zwanych Tytanami, a kryptozoologiczna agencja Monarch stara się je badać i kontrolować. Dr Emma Russell (Vera Farmiga), jedna z czołowych naukowczyń Monarch, stworzyła urządzenie o nazwie „Orka”, które pozwala na komunikację z Tytanami, a nawet na wpływanie na ich zachowanie. Jej praca zostaje brutalnie przerwana, gdy ona i jej córka Madison (Millie Bobby Brown) zostają porwane przez grupę ekoterrorystów dowodzoną przez byłego brytyjskiego pułkownika, Alana Jonaha (Charles Dance). Terroryści zamierzają wykorzystać Orkę, by wybudzić wszystkich uśpionych Tytanów i „przywrócić naturalną równowagę” na Ziemi, nawet za cenę zniszczenia ludzkiej cywilizacji. Monarch, by powstrzymać katastrofę, zwraca się o pomoc do byłego męża Emmy, Dr Marka Russella (Kyle Chandler), specjalisty od zachowań zwierząt, który po stracie syna podczas ataku Godzilli w 2014 roku nienawidzi wszystkich potworów. Niechętnie dołącza do zespołu, by ocalić swoją rodzinę. Gdy na całym świecie budzą się kolejne Tytany, na czele z potężnym Królem Ghidorah, który chce zostać drapieżnikiem alfa na planecie, ludzkość zdaje sobie sprawę, że jej jedyną nadzieją na przetrwanie jest inny potwór – Godzilla.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Michael Dougherty, jako wielki fan japońskich filmów o potworach, reżyseruje film z ogromną pasją i szacunkiem dla materiału źródłowego. Jego celem jest dostarczenie widzom jak najbardziej epickich i widowiskowych starć Tytanów. Sceny walk, skąpane w deszczu, ogniu i neonowych barwach, są zrealizowane z rozmachem i często przypominają malarskie, apokaliptyczne obrazy. Scenariusz, napisany wspólnie z Zachem Shieldsem, ma swoje problemy. Fabuła jest dość chaotyczna, a motywacje ekoterrorystów nie zawsze są przekonujące. Postacie ludzkie są często jednowymiarowe i służą głównie jako tło dla starć potworów oraz narzędzie do ekspozycji i wyjaśniania kolejnych wydarzeń. Dialogi bywają banalne i pełne patosu. Siła scenariusza tkwi jednak w wiernym oddaniu ducha klasycznych filmów Kaiju i wprowadzeniu na ekran ikonicznych potworów.
Aktorstwo
Obsada, mimo wielu znanych nazwisk, nie ma zbyt wiele do zagrania. Kyle Chandler jako Mark Russell jest poprawny w roli zdeterminowanego ojca i sceptycznego naukowca. Vera Farmiga i Millie Bobby Brown jako matka i córka w centrum wydarzeń starają się nadać swoim postaciom emocjonalnej głębi. Ken Watanabe w roli Dr Serizawy wciąż emanuje spokojem i godnością, wygłaszając jedne z najlepszych kwestii w filmie. Charles Dance jako główny ludzki antagonista jest charyzmatyczny, ale jego rola jest ograniczona. Bradley Whitford i Thomas Middleditch w rolach naukowców z Monarch pełnią głównie funkcje komediowe.
Aspekty techniczne i wizualne
Głównym i niekwestionowanym atutem filmu jest jego strona wizualna. Efekty specjalne są na absolutnie najwyższym poziomie. Wygląd i animacja Godzilli, Króla Ghidorah, Mothry i Rodana są spektakularne. Sceny ich walk, niszczenia miast i manifestacji ich potęgi są niezwykle widowiskowe i robią ogromne wrażenie. Zdjęcia Lawrence’a Shera są mroczne i pełne epickich kadrów, doskonale oddając skalę potworów i destrukcji. Montaż jest dynamiczny, co nadaje filmowi szybkie tempo.
Muzyka i dźwięk
Potężna i epicka ścieżka dźwiękowa Beara McCreary’ego jest jednym z najmocniejszych punktów filmu. Kompozytor w mistrzowski sposób wykorzystuje i adaptuje ikoniczne motywy muzyczne z klasycznych filmów o Godzilli i Mothrze, co jest prawdziwą gratką dla fanów. Dźwięk w filmie jest ogłuszający – ryki potworów, eksplozje i odgłosy walki tworzą niezwykle immersyjne doświadczenie.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Godzilla II: Król potworów” to przede wszystkim hołd dla klasycznego kina Kaiju i jego mitologii. Film celebruje potęgę i majestat gigantycznych potworów, traktując je niemal jak pradawne bóstwa. Porusza temat kruchości ludzkości w obliczu sił natury. Tytani są tu przedstawieni jako pierwotna siła, która przywraca równowagę na planecie, a człowiek jest jedynie małym, bezradnym elementem tego ekosystemu. Wątek ekologiczny i krytyka arogancji człowieka jest również obecny. Działania ekoterrorystów, choć ekstremalne, wynikają z przekonania, że ludzkość jest wirusem niszczącym planetę, a Tytani są lekarstwem. Film jest także opowieścią o rodzinie, stracie i poświęceniu, choć te wątki często giną w natłoku akcji i destrukcji. Przesłanie filmu jest proste: natura jest potężniejsza od człowieka, a my musimy nauczyć się z nią współistnieć, nawet jeśli oznacza to akceptację istnienia potworów.
Mocne strony filmu
- Absolutnie spektakularne i zapierające dech w piersiach starcia gigantycznych potworów.
- Imponujące efekty specjalne i doskonały design Tytanów.
- Fantastyczna ścieżka dźwiękowa z nawiązaniami do klasycznych motywów.
- Hołd dla japońskiego kina Kaiju i jego ikon (Ghidorah, Mothra, Rodan).
- Czysta, bezpretensjonalna i widowiskowa rozrywka dla fanów gatunku.
- Kilka pięknych, niemal malarskich kadrów.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Słaba, chaotyczna i pełna nielogiczności fabuła.
- Jednowymiarowe i nieciekawe postacie ludzkie.
- Banalne dialogi i nadmierny patos.
- Skupienie na akcji często odbywa się kosztem spójności narracyjnej.
- Mimo rozmachu, film może być dla niektórych widzów nużący lub zbyt głośny.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Godzilla II: Król potworów” to propozycja dla miłośników kina Kaiju, fanów Godzilli oraz widzów ceniących przede wszystkim widowiskowe efekty specjalne i sceny masowej destrukcji. Jeśli ktoś chce zobaczyć na ekranie epickie walki gigantycznych potworów i nie przejmuje się zbytnio fabułą czy rozwojem ludzkich postaci, będzie zachwycony. To idealny film na odmóżdżający seans w kinie z jak największym ekranem i najlepszym nagłośnieniem.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Godzilla II: Król potworów” to film, który w pełni realizuje obietnicę zawartą w tytule – jest to prawdziwa uczta dla fanów gigantycznych potworów. Michael Dougherty stworzył widowisko, które imponuje rozmachem, efektami specjalnymi i miłością do japońskich oryginałów. Niestety, pod tą spektakularną fasadą kryje się płytka fabuła i nieciekawe ludzkie dramaty. Mimo to, jako czysta, bezpretensjonalna rozrywka i popis możliwości CGI, film spełnia swoje zadanie, oferując niezapomniane starcia Tytanów. Ocena: 6.5/10 – Spektakularna bitwa potworów, ale nic więcej.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Czy film jest częścią jakiegoś większego uniwersum? Tak, „Godzilla II: Król potworów” jest częścią tzw. MonsterVerse, czyli filmowego uniwersum studia Legendary, do którego należą również „Godzilla” (2014), „Kong: Wyspa Czaszki” (2017) oraz „Godzilla vs. Kong” (2021) i jego sequel.
- Kim są Mothra, Rodan i Król Ghidorah? To ikoniczne potwory (Kaiju) z japońskich filmów studia Toho, które od lat były głównymi przeciwnikami lub sojusznikami Godzilli. „Król potworów” po raz pierwszy wprowadza je do amerykańskiego MonsterVerse.
- Czy Ken Watanabe powtarza swoją rolę z filmu z 2014 roku? Tak, Ken Watanabe powraca jako Dr Ishirō Serizawa, naukowiec z agencji Monarch, który jest jednym z największych zwolenników teorii, że Godzilla jest siłą przywracającą równowagę w naturze.
- Jakie znaczenie ma scena po napisach? Scena po napisach zapowiada dalszy rozwój uniwersum, pokazując, że Alan Jonah i jego grupa terrorystów wchodzą w posiadanie jednej z odciętych głów Ghidory, co może mieć konsekwencje w przyszłych filmach.