Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: The Place (w Polsce dystrybuowany pod oryginalnym tytułem)
- Tytuł oryginalny: The Place
- Rok produkcji/premiery: 2017 (premiera we Włoszech: 9 listopada 2017; premiera w Polsce: 27 lipca 2018)
- Kraj(e) produkcji: Włochy
- Gatunek: Dramat, Fantasy, Thriller psychologiczny
- Czas trwania: 105 minut
- Reżyseria: Paolo Genovese
- Scenariusz: Paolo Genovese, Isabella Aguilar
- Na podstawie: Konceptu serialu telewizyjnego „The Booth at the End” stworzonego przez Christophera Kubasika.
- Główna obsada (zespołowa):
- Valerio Mastandrea (jako Mężczyzna)
- Marco Giallini (jako Ettore)
- Alba Rohrwacher (jako Siostra Chiara)
- Vittoria Puccini (jako Azzurra)
- Rocco Papaleo (jako Odoacre)
- Silvio Muccino (jako Alex)
- Silvia D’Amico (jako Martina)
- Vinicio Marchioni (jako Gigi)
- Alessandro Borghi (jako Fulvio)
- Sabrina Ferilli (jako Angela)
- Giulia Lazzarini (jako Marcella)
- Muzyka: Maurizio Filardo
- Zdjęcia: Fabrizio Lucci
- Produkcja: Medusa Film, Lotus Production (Leone Film Group)
- Dystrybucja w Polsce: Aurora Films
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„The Place” w reżyserii Paolo Genovese („Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”) to intrygujący i skłaniający do refleksji dramat psychologiczny z elementami fantasy, który w całości rozgrywa się w jednym miejscu – przy stoliku w rzymskiej restauracji. Film opowiada historię tajemniczego mężczyzny, który spełnia najskrytsze marzenia swoich „klientów” w zamian za wykonanie przez nich pewnych, często moralnie dwuznacznych, zadań. To minimalistyczne, ale niezwykle wciągające kino, które opiera się na sile dialogów, aktorskich kreacjach i fundamentalnych pytaniach o naturę dobra, zła i ludzkich pragnień.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Przy stoliku w rogu rzymskiej knajpki „The Place” całymi dniami przesiaduje tajemniczy, spokojny Mężczyzna (Valerio Mastandrea). Jest on swego rodzaju „spełniaczem życzeń”. Każdy, kto ma jakieś pragnienie – od tych prozaicznych po te najważniejsze – może do niego przyjść i zawrzeć z nim układ. Mężczyzna jest w stanie spełnić każde marzenie, ale ma jeden warunek: w zamian trzeba wykonać pewne zadanie, które on wyznaczy. Do jego stolika przychodzą kolejno różne osoby, każda z innym problemem i pragnieniem. Policjant Ettore chce odnaleźć skradzione pieniądze i złapać sprawców. Siostra Chiara chce na nowo poczuć obecność Boga. Mechanik Odoacre pragnie spędzić noc z modelką. Młoda kobieta Martina chce być piękniejsza. Niewidomy Fulvio chce odzyskać wzrok. Ojciec Gigi pragnie uratować chorego syna. Każdemu z nich Mężczyzna zleca zadanie, które często stoi w sprzeczności z ich moralnością lub wymaga od nich przekroczenia własnych granic (np. podłożenie bomby, pobicie kogoś, dokonanie kradzieży, zajście w ciążę z obcym mężczyzną). Film śledzi losy tych postaci, które wracają do Mężczyzny, by zdać mu relację z postępów, opowiedzieć o swoich dylematach i konsekwencjach swoich czynów. Ich historie zaczynają się nieoczekiwanie splatać, a Mężczyzna, pozornie beznamiętny obserwator, okazuje się być kimś więcej niż tylko wykonawcą paktów.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Paolo Genovese po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzem kina kameralnego, opartego na dialogu i psychologii postaci. Mimo że cała akcja filmu rozgrywa się w jednej lokacji, reżyserowi udaje się stworzyć niezwykle wciągającą i trzymającą w napięciu opowieść. Genovese skupia się na twarzach aktorów, ich emocjach i subtelnych reakcjach, a siła filmu tkwi w tym, co dzieje się poza kadrem – w opowieściach bohaterów. Scenariusz, napisany wspólnie z Isabellą Aguilar, jest inteligentny i misternie skonstruowany. Pomysł na spełnianie życzeń w zamian za zadania staje się pretekstem do głębszej refleksji nad ludzką moralnością. Historie poszczególnych postaci splatają się ze sobą w zaskakujący sposób, tworząc spójną i fascynującą całość. Dialogi są ostre, błyskotliwe i pełne filozoficznych pytań.
Aktorstwo
Film opiera się na znakomitej, zespołowej grze aktorskiej, w której skład wchodzi czołówka włoskiego kina. Valerio Mastandrea w roli tajemniczego Mężczyzny jest fenomenalny. Jego postać jest spokojna, beznamiętna, ale jednocześnie pełna skrywanej wiedzy i być może empatii. Mastandrea mistrzowsko operuje minimalnymi środkami wyrazu. Każdy z aktorów wcielających się w „klientów” tworzy wyrazistą i zapadającą w pamięć kreację, m.in. Marco Giallini, Alba Rohrwacher, Vittoria Puccini czy Alessandro Borghi. Ich opowieści i dylematy są przedstawione w sposób niezwykle wiarygodny.
Aspekty techniczne i wizualne
Zdjęcia Fabrizio Lucciego są klaustrofobiczne i skupione na bohaterach, co potęguje intymną atmosferę filmu. Ograniczenie przestrzeni do jednego stolika jest celowym zabiegiem, który zmusza widza do skupienia się na dialogach i historiach. Montaż jest precyzyjny, sprawnie przeplatając poszczególne wątki. Scenografia jest minimalistyczna, ale funkcjonalna.
Muzyka i dźwięk
Muzyka Maurizio Filardo jest subtelna i nienachalna, dobrze budując atmosferę tajemnicy i napięcia.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„The Place” to przede wszystkim filozoficzna przypowieść o naturze dobra i zła, moralności i ludzkich pragnieniach. Film stawia fundamentalne pytanie: jak daleko jesteśmy w stanie się posunąć, by zrealizować swoje najskrytsze marzenia? Bohaterowie stają przed wyborem między własnym szczęściem a dobrem innych, a ich decyzje mają nieprzewidziane konsekwencje. Porusza temat wolnej woli i odpowiedzialności za własne czyny. Tajemniczy Mężczyzna nie zmusza nikogo do niczego – jedynie przedstawia ofertę. To bohaterowie sami decydują, czy wykonają zadanie, i muszą ponieść konsekwencje swoich wyborów. Film bada również wzajemne powiązania między ludzkimi losami. Historie poszczególnych postaci splatają się ze sobą, pokazując, że działania jednej osoby mogą mieć nieoczekiwany wpływ na życie innych (tzw. efekt motyla). Postać Mężczyzny jest otwarta na interpretacje – można go postrzegać jako diabła, anioła, personifikację losu lub po prostu bezstronnego obserwatora ludzkiej natury. Przesłanie filmu jest niejednoznaczne i skłania do refleksji: każdy z nas nosi w sobie potencjał zarówno do dobra, jak i do zła, a nasze wybory definiują to, kim jesteśmy.
Mocne strony filmu
- Genialny i niezwykle wciągający koncept fabularny.
- Inteligentny i misternie skonstruowany scenariusz pełen filozoficznych pytań.
- Znakomite, zespołowe aktorstwo.
- Mistrzowska reżyseria Paolo Genovese, która z minimalistycznych środków tworzy maksymalne napięcie.
- Klaustrofobiczna i intrygująca atmosfera.
- Film, który zmusza do myślenia i prowokuje do dyskusji.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Ograniczenie akcji do jednej lokacji może być dla niektórych widzów monotonne.
- Film jest bardzo „przegadany” i opiera się wyłącznie na dialogach, co może nie przypaść do gustu fanom kina akcji.
- Niektóre wątki mogłyby być bardziej rozwinięte.
- Otwarte zakończenie pozostawia pewien niedosyt i wiele pytań bez odpowiedzi.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„The Place” to propozycja dla widzów ceniących ambitne, inteligentne kino, które stawia na dialog i psychologiczną głębię. Film z pewnością zachwyci miłośników twórczości Paolo Genovese oraz fanów kameralnych dramatów z elementami thrillera i fantasy. To kino dla tych, którzy szukają w filmie czegoś więcej niż tylko prostej rozrywki – intelektualnej łamigłówki i pretekstu do refleksji nad ludzką moralnością.
Podsumowanie i ocena końcowa
„The Place” to kolejny dowód na geniusz Paolo Genovese w tworzeniu kameralnych, ale niezwykle wciągających opowieści o ludzkiej naturze. Film, mimo że rozgrywa się w całości przy jednym stoliku, trzyma w napięciu od początku do końca, zmuszając widza do refleksji nad moralnością, pożądaniem i konsekwencjami naszych wyborów. Znakomity scenariusz, mistrzowska reżyseria i rewelacyjne aktorstwo składają się na dzieło, które jest jednocześnie thrillerem psychologicznym, dramatem i filozoficzną przypowieścią. To kino inteligentne i prowokujące do myślenia. Ocena: 8.5/10 – Mistrzowska i wciągająca przypowieść o ludzkich pragnieniach.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Czy film jest oparty na książce? Nie, film jest oparty na koncepcie amerykańskiego serialu telewizyjnego „The Booth at the End”, który miał premierę w 2010 roku i również opowiadał o tajemniczym mężczyźnie w barze spełniającym życzenia w zamian za zadania.
- Kim jest reżyser Paolo Genovese? Paolo Genovese to znany włoski reżyser i scenarzysta, twórca m.in. międzynarodowego hitu „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” („Perfetti sconosciuti”), który również w całości rozgrywa się w jednej, ograniczonej przestrzeni.
- Kim jest tajemniczy Mężczyzna grany przez Valerio Mastandreę? Tożsamość i natura Mężczyzny pozostają tajemnicą i są otwarte na interpretację. Może on być diabłem, aniołem, przedstawicielem jakiejś nadprzyrodzonej siły lub po prostu metaforą losu i wolnej woli.
- Czy historie poszczególnych postaci łączą się ze sobą? Tak, jednym z najciekawszych elementów filmu jest to, jak zadania zlecane poszczególnym bohaterom zaczynają na siebie wpływać i splatać ich losy w nieoczekiwany sposób.