Metryczka filmu (Informacje wstępne)
- Tytuł polski: Sierra Burgess jest przegrywem
- Tytuł oryginalny: Sierra Burgess Is a Loser
- Rok produkcji/premiery: 2018 (premiera światowa na platformie Netflix: 7 września 2018)
- Kraj(e) produkcji: USA
- Gatunek: Komedia romantyczna, Dramat (dla nastolatków)
- Czas trwania: 105 minut
- Reżyseria: Ian Samuels
- Scenariusz: Lindsey Beer
- Na podstawie: Scenariusz oryginalny (luźno inspirowany sztuką „Cyrano de Bergerac” Edmonda Rostanda).
- Główna obsada:
- Shannon Purser (jako Sierra Burgess)
- Kristine Froseth (jako Veronica)
- RJ Cyler (jako Dan)
- Noah Centineo (jako Jamey)
- Loretta Devine (jako Pani Thomson, nauczycielka)
- Giorgia Whigham (jako Chrissy)
- Alice Lee (jako Mackenzie)
- Lea Thompson (jako Jules Osborn-Burgess, matka Sierry)
- Alan Ruck (jako Stephen Burgess, ojciec Sierry)
- Muzyka: Bram Inscore, Brett McLaughlin (Leland)
- Zdjęcia: John W. Rutland
- Produkcja: Black Label Media
- Dystrybucja w Polsce: Netflix
Wstęp – pierwsze wrażenia i ogólny zarys
„Sierra Burgess jest przegrywem” to młodzieżowa komedia romantyczna wyprodukowana dla platformy Netflix, która próbuje w nowoczesny sposób podejść do klasycznego motywu „Cyrano de Bergerac”. Film opowiada historię inteligentnej, ale niepopularnej licealistki, która wdaje się w internetową mistyfikację, by zdobyć serce przystojnego sportowca. Produkcja Iana Samuelsa stara się poruszyć tematy samoakceptacji, presji rówieśniczej i powierzchowności współczesnych relacji, jednak czyni to w sposób dość problematyczny i często niezręczny. Mimo sympatycznej obsady, zwłaszcza Shannon Purser w roli tytułowej, film grzęźnie w moralnie wątpliwych wyborach bohaterki i schematycznej fabule, pozostawiając widza z mieszanymi uczuciami.
Opis fabuły (bez kluczowych spoilerów)
Sierra Burgess (Shannon Purser) to inteligentna i utalentowana muzycznie licealistka, która jednak nie pasuje do kanonów popularności – nie jest szczupła, modnie ubrana i nie należy do szkolnej elity. Jej najlepszym przyjacielem jest Dan (RJ Cyler), który również odbiega od stereotypów. Sierra marzy o dostaniu się na Uniwersytet Stanforda, ale brakuje jej „historii”, która wyróżniłaby jej aplikację. Pewnego dnia, w wyniku złośliwego żartu popularnej, ale niezbyt bystrej cheerleaderki Veroniki (Kristine Froseth), Sierra zaczyna wymieniać SMS-y z Jameyem (Noah Centineo), uroczym i wrażliwym rozgrywającym z innej szkoły, który myśli, że pisze z Veronicą. Sierra, zauroczona Jameyem, postanawia kontynuować mistyfikację, wykorzystując Veronicę jako swój „awatar” podczas rozmów wideo i spotkań. W zamian za pomoc, Sierra oferuje Veronice korepetycje, by ta mogła zaimponować starszemu chłopakowi z college’u. Między dziewczynami rodzi się nietypowa przyjaźń, ale skomplikowana gra pozorów staje się coraz trudniejsza do utrzymania. Sierra, pogrążając się w kłamstwach, zaczyna ranić bliskie jej osoby, a jej działania stają się coraz bardziej moralnie wątpliwe. Musi zmierzyć się z konsekwencjami swoich wyborów i zdecydować, czy ważniejsza jest dla niej iluzja idealnego romansu, czy prawdziwa przyjaźń i akceptacja samej siebie.
Analiza elementów filmowych
Reżyseria i scenariusz
Ian Samuels reżyseruje film w typowym dla młodzieżowych produkcji Netfliksa stylu – jest kolorowo, dynamicznie, a muzyka odgrywa ważną rolę. Jednak reżyserowi nie zawsze udaje się nadać historii odpowiedniej głębi czy uniknąć schematów. Scenariusz Lindsey Beer, choć oparty na ciekawym pomyśle nawiązującym do „Cyrano de Bergerac”, ma poważne problemy z wiarygodnością i moralnym wydźwiękiem. Postać Sierry, która miała być bohaterką, z którą widzowie mogliby sympatyzować, podejmuje szereg bardzo wątpliwych decyzji (catfishing, oszukiwanie, upublicznienie prywatnych informacji), które trudno usprawiedliwić. Film nie do końca radzi sobie z konsekwencjami tych działań, a finałowe „rozgrzeszenie” bohaterki wydaje się być zbyt łatwe i mało przekonujące. Dialogi są często niezręczne, a humor nie zawsze trafiony. Wątek przyjaźni Sierry i Veroniki jest jednym z ciekawszych elementów, ale również naznaczony problematycznymi zachowaniami.
Aktorstwo
Shannon Purser (znana jako Barb ze „Stranger Things”) jako Sierra Burgess jest sercem filmu i stara się jak może, by nadać swojej postaci wiarygodność i sympatię. Jej talent aktorski jest widoczny, ale nawet ona nie jest w stanie w pełni wybronić moralnie wątpliwych działań swojej bohaterki. Kristine Froseth jako Veronica, początkowo stereotypowa „popularna dziewczyna”, zyskuje nieco głębi w miarę rozwoju fabuły i jej relacji z Sierrą. RJ Cyler jako Dan, najlepszy przyjaciel Sierry, jest sympatyczny i stanowi głos rozsądku, choć jego rola jest drugoplanowa. Noah Centineo jako Jamey, obiekt westchnień Sierry, powiela rolę uroczego i wrażliwego chłopaka, znaną z innych produkcji Netfliksa (np. „Do wszystkich chłopców, których kochałam”), ale jego postać jest tu dość pasywna i naiwna.
Aspekty techniczne i wizualne
Film jest zrealizowany poprawnie od strony technicznej. Zdjęcia Johna W. Rutlanda są typowe dla młodzieżowych komedii romantycznych – jasne, kolorowe i estetyczne. Montaż jest sprawny, nadając filmowi odpowiednie tempo. Scenografia i kostiumy odzwierciedlają realia amerykańskiego liceum.
Muzyka i dźwięk
Ścieżka dźwiękowa, za którą odpowiadają Bram Inscore i Brett McLaughlin (Leland), składa się z wielu piosenek indie pop, które mają podkreślać emocje bohaterek i młodzieżowy charakter filmu. Sierra śpiewa również kilka oryginalnych piosenek, w tym tytułową „Sunflower”, która odgrywa ważną rolę w fabule.
Głębsze spojrzenie – tematyka, przesłanie, interpretacje
„Sierra Burgess jest przegrywem” próbuje poruszyć ważne tematy dotyczące samoakceptacji, body positivity i presji wyglądu w dzisiejszym społeczeństwie, zwłaszcza wśród nastolatków. Postać Sierry, która nie wpisuje się w stereotypowe kanony piękna, miała być głosem tych, którzy czują się niewidzialni lub niedoceniani. Film bada również naturę przyjaźni i tożsamości w erze mediów społecznościowych, gdzie łatwo jest kreować fałszywe wizerunki i ukrywać się za ekranem. Relacja Sierry i Veroniki, oparta początkowo na wzajemnej korzyści, ewoluuje w coś bardziej złożonego. Jednak głównym problemem filmu jest sposób, w jaki podchodzi do tematu catfishingu (podszywania się pod kogoś w internecie) i oszustwa. Działania Sierry, które są formą manipulacji i naruszenia prywatności, są w filmie zbyt łatwo usprawiedliwiane i wybaczane, co budzi poważne wątpliwości moralne. Zamiast potępić takie zachowania, film zdaje się je romantyzować lub bagatelizować. Przesłanie o tym, że „liczy się wnętrze”, choć szlachetne, gubi się w natłoku problematycznych decyzji bohaterki i braku realnych konsekwencji jej czynów.
Mocne strony filmu
- Zaangażowana i sympatyczna kreacja Shannon Purser w roli tytułowej.
- Interesujący (choć problematycznie zrealizowany) pomysł na uwspółcześnienie motywu „Cyrano de Bergerac”.
- Kilka udanych momentów pokazujących rodzącą się przyjaźń między Sierrą a Veronicą.
- Próba poruszenia ważnych tematów dotyczących samoakceptacji i presji wyglądu.
- Chwytliwa piosenka „Sunflower”.
Słabsze strony / potencjalne rozczarowania
- Moralnie wątpliwe i często krzywdzące działania głównej bohaterki, które są zbyt łatwo usprawiedliwiane.
- Niewiarygodna i schematyczna fabuła.
- Słabo rozwinięta postać Jameya, który jest obiektem manipulacji.
- Niezręczne dialogi i niekonsekwentny humor.
- Powierzchowne potraktowanie poważnych tematów, takich jak catfishing czy cyberprzemoc.
- Finał, który zamiata problemy pod dywan i oferuje zbyt łatwe rozwiązania.
- Film może wysyłać szkodliwe sygnały młodym widzom.
Dla kogo ten film? (Grupa docelowa)
„Sierra Burgess jest przegrywem” to film skierowany przede wszystkim do nastoletniej widowni, fanów młodzieżowych komedii romantycznych i produkcji Netfliksa. Może on zainteresować osoby, które cenią Shannon Purser lub Noah Centineo. Jednak widzowie oczekujący bardziej dojrzałego i odpowiedzialnego podejścia do poruszanych tematów, a także ci, którzy są wrażliwi na kwestie etyczne związane z catfishingiem i manipulacją, mogą poczuć się mocno rozczarowani lub nawet zniesmaczeni.
Podsumowanie i ocena końcowa
„Sierra Burgess jest przegrywem” to film, który miał potencjał, by stać się interesującą i wartościową opowieścią o samoakceptacji i przyjaźni w trudnym świecie licealnych hierarchii. Niestety, twórcy pogubili się w realizacji, tworząc historię, której główna bohaterka podejmuje szereg moralnie wątpliwych działań, a film zdaje się je usprawiedliwiać lub bagatelizować. Mimo sympatycznej roli Shannon Purser i kilku udanych momentów, produkcja ta rozczarowuje schematyczną fabułą, niezręcznymi dialogami i przede wszystkim – problematycznym przesłaniem. Zamiast być inspirującą opowieścią o byciu sobą, staje się raczej przestrogą przed tym, jak nie postępować w relacjach z innymi. Ocena: 4/10 – Problematyczny i rozczarowujący „przegryw”.
FAQ (Najczęściej Zadawane Pytania)
- Czy film „Sierra Burgess jest przegrywem” jest oparty na książce? Nie, scenariusz filmu jest oryginalny, choć luźno nawiązuje do motywów ze sztuki „Cyrano de Bergerac” Edmonda Rostanda, gdzie bohater pomaga innemu zdobyć serce ukochanej, używając swoich słów i podszywając się pod niego.
- Dlaczego film wzbudził kontrowersje? Główne kontrowersje dotyczyły moralnie wątpliwych działań głównej bohaterki, takich jak catfishing (podszywanie się pod kogoś w internecie), oszukiwanie Jameya, a także scena, w której udaje głuchą, by uniknąć rozmowy, oraz moment upublicznienia prywatnej wiadomości Veroniki. Krytykowano film za zbyt lekkie potraktowanie tych kwestii i brak realnych konsekwencji dla Sierry.
- Kim jest Shannon Purser, odtwórczyni głównej roli? Shannon Purser to amerykańska aktorka, która zdobyła popularność dzięki roli Barbary „Barb” Holland w serialu Netfliksa „Stranger Things”. Grała również w serialu „Riverdale”.
- Czy piosenka „Sunflower” jest oryginalnym utworem z filmu? Tak, „Sunflower” to oryginalna piosenka napisana na potrzeby filmu, wykonywana przez Shannon Purser. Stała się jednym z bardziej rozpoznawalnych elementów produkcji.