Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

-

W czasach kwarantanny moim marzeniem jest wyjść z domu na spacer, rower czy chociażby spróbować pojeździć na rolkach. Zdaję sobie sprawę, że powinniśmy zachować zdrowy rozsądek i pozostać w domu, dlatego też postanowiłam spędzić swój wolny czas na nadrabianiu zaległości czytelniczych lub graniu w gry planszowe.

Nie zrezygnowałam jednak do końca ze spaceru, tylko zmieniłam jego formę, wybierając się do Włoch wraz z grą Spacer po Burano. Przyznaję, że wycieczka do tego miejsca to jedno z moich małych marzeń, dlatego ucieszyłam się podwójnie, mając możliwość przeniesienia się tam na czas rozgrywki.

Gra jest kolorowa i z pewnością przyciągnie oko dużych i małych. Bardzo lubię planszówki wydawane przez Naszą Księgarnie, ponieważ zawsze pozytywnie mnie zaskakują. W pudełku nie brakuje niczego (nawet woreczków na niektóre elementy, tak jak ma to miejsce w innych tytułach), a całość prezentuje się naprawdę ciekawie. Spacer po Burano zabiera nas w malowniczą część Włoch, żebyśmy mogli tam zabawić się w architektów. Będziemy zajmować się stawianiem zabudowy miasta w taki sposób, aby zadowolić nawet najbardziej wymagających turystów.

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

Cele gry

Zadanie polega na budowaniu i ozdabianiu kamienic tak, aby podbić serca zwiedzających oraz mieszkańców. Nie jest to zadanie łatwe, ponieważ ile osób tyle gustów i trudno zadowolić każdego. Punkty otrzymujemy, jeśli nasza kamienica spełnia oczekiwania obu grup, a wygrywa ten, kto zgromadzi ich najwięcej.

Przygotowanie

Karty Kamienic dzielimy na 3 stosy (według poziomów), a następnie kładziemy je na środku stołu. Następnie z każdego stosu odkrywamy odpowiednią liczbę kart kamienic i kładziemy je w rzędach obok stosów. Odkryte karty nazywać będziemy kartami dobierania (podczas gry będziemy dobierać stąd pasujące nam karty).

Jeśli gramy w cztery osoby, odkrywamy po pięć kart z każdego stosu, dla trzech – cztery blankiety, a dwóch – trzy.
W następnym kroku dzielimy dwadzieścia sześć kart postaci według rodzajów, a następnie umieszczamy cztery stosy kart turystów w rzędzie pod kartami dobierania. Siedem stosów kart mieszkańców układamy po lewej stronie trzech stosów kart kamienic. W tym momencie odkładamy odpowiednią ilość kart do pudełka (w zależności od liczby uczestników).

Każdemu z graczy dajemy po cztery monety, a pozostałe odkładamy na bok stosu. Następnie uczestnicy wybierają swój kolor i pobierają cztery znaczniki pozwolenia na budowę w odpowiednim kolorze. Na koniec grający biorą dwie karty rusztowania, od których zaczyna się budowa dwóch kamienic. Grę rozpoczyna ten, kto ostatnio był we Włoszech lub najstarszy z uczestników. Podnosi on znacznik gracza rozpoczynającego i kładzie go przed sobą.

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowejPrzebieg rozgrywki

Osoba mająca znacznik gracza rozpoczynającego wykonują swoją turę, a następnie gra toczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Tura przebiega bardzo prosto: gracz bierze jedną, dwie lub trzy karty kamienic, a następnie może, ale nie musi wyłożyć z ręki dwie bądź trzy karty kamienic. Pobierający karty musi pamiętać, że im mniej ich weźmie, tym więcej pieniędzy z banku otrzyma.

Zasady dobierania kart kamienic

Gracz wybiera jedną kolumnę kart – to z niej będzie mógł dobierać karty. Pobiera jedną, dwie lub trzy karty od góry lub od dołu kolumny. Dobrane karty gracz trzyma w dłoni i nie pokazuje innym, a otrzymane monety kładzie przed sobą.

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

Zasady budowania kamienic

Po dobraniu kart kamienic gracz może wyłożyć maksymalnie trzy karty z ręki, płacąc odpowiednią kwotę do banku. Blankiety te umieszcza przed sobą na stole. Można wybudować tylko pięć kamienic jedna obok drugiej. Buduje się je od dołu: najpierw parter, potem pierwsze piętro i dach.

Karty kamienic umieszczamy tak, aby z każdej strony sąsiadowały przynajmniej z jedną z wcześniej wyłożoną kartą kamienic lub kartą rusztowania. Budynek składa się z trzech kart tego samego koloru. Można tworzyć kilka budowli tej samej barwy, jednak nie mogą one ze sobą sąsiadować.

Po dobraniu kart kamienic i ewentualnym budowaniu tura gracza się kończy i nadchodzi kolej osoby siedzącej z lewej strony. Gra może skończyć się na dwa sposoby: gdy podczas uzupełniania kart dobierania zabraknie kart kamienic w stosach lub gdy któryś z graczy ukończy budowę pięciu kamienic.

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

Przyjemny spacer

Spacer po Burano to gra, w której najważniejsza jest dobra zabawa. Wydaje mi się, że najbardziej spodoba się ona osobom szukającym sposobu na przyjemne spędzenie czasu z rodziną i przyjaciółmi, a nie czystej rywalizacji. Oczywiście liczymy w tej grze punkty i wygrywa najlepszy, jednak aura malowniczych Włoch, która unosi się w powietrzu podczas rozgrywki, całkowicie odwraca naszą uwagę od chęci pokonania przeciwników.

Instrukcja wydaje się prosta i przejrzysta, a w pudełku nie brakuje niczego! Jest nawet odpowiednia liczba woreczków strunowych, dzięki czemu każdy z elementów ma swoje miejsce. Spacer po Burano to ciekawa gra planszowa, na pewno wrócę do niej w wolne popołudnie.

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

 

 

Tytuł: Spacer po Burano

Liczba graczy: 1-4

Wiek: 10+

Czas rozgrywki: 30 minut

Wydawnictwo: Nasza Księgarnia

 

 

Za przekazanie gry do recenzji dziękujemy wydawnictwu Nasza Księgarnia, więcej o grze przeczytacie tutaj:

Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej

podsumowanie

Ocena
7

Komentarz

Świetnie sprawdzi się jako gra planszowa dla całej rodziny w niedzielne popołudnie.
Patrycja Szustak
Patrycja Szustak
Jest najprawdziwszym hobbitem, który kocha wszelkie zwierzęta, a najbardziej koty (jakby mogła wybrać swoje kolejne wcielenie, zostałaby grubym kotem). Przemieniła swój pokój w bibliotekę, na niekorzyść pleców mężczyzn, którzy musieli wnosić te wszystkie książki. Jej wzrost ułatwia zawinięcie się w kokon i oglądanie filmów oraz seriali całymi dniami. Lubi dobrą kawę, jednak jest zbyt leniwa, żeby ją zaparzyć.

Inne artykuły tego redaktora

Popularne w tym tygodniu

Świetnie sprawdzi się jako gra planszowa dla całej rodziny w niedzielne popołudnie.Wycieczka na malowniczą włoską wyspę. „Spacer po Burano” – recenzja gry planszowej