W tym miesiącu swoją premierę będzie miał ostatni tom cyklu przygód Apolla. Rick Riordan od lat serwuje nam opowieści o perypetiach herosów i bogów, a to sięga po mitologię grecką, a to rzymską, a to egipską czy nordycką. Jedno jest pewne, zawsze czeka nas moc atrakcji, akcji i humoru.
Riordan potrafi pisać, co do tego nie ma wątpliwości. Tworzy wciągające powieści, które chce się czytać, na jednej się nie poprzestanie. Ale największą zaletą jego książek są bohaterowie. Całe mnóstwo nietuzinkowych, dobrze skonstruowanych postaci, których nie da się nie lubić. A których uwielbiamy najbardziej? Sprawdźcie i podzielcie się z nami swoimi typami.
Miecz lata/Jack (seria Magnus Chase i Bogowie Asgardu)
Na kartach powieści Ricka Riordana pojawia się wiele mitycznych albo magicznych broni, żadna jednak nie dorasta do pięt… znaczy sztychu Jackowi, znanemu również jako Miecz Lata. On nie dość, że zapoczątkowuje wydarzenia z trylogii poświęconej Magnusowi Chase’owi, stanowi najważniejszy artefakt, mający doprowadzić do Ragnaroku, to jeszcze… lata, gada, uwielbia śpiewać (choć nie bardzo umie), jest dowcipny, anegdotkami sypie jak z rękawa, którego nie ma, oraz prowadzi życie towarzyskie bogatsze niż dzierżący go główny bohater powieści. W pewnym sensie te książki są o nim, co zapewne bardzo jego ogromne ego cieszy. Tak samo jak fakt, że chociaż jest przedmiotem (samoświadomym, ale ciągle – przedmiotem), wszyscy traktują go jak pełnoprawnego członka drużyny, po prostu pozbawionego kończyn oraz ostrego niekoniecznie w języku. Na dodatek bardzo pożądanego – Jack jest mistrzem w walce bronią białą (niespodzianka, prawda?) i nie ma sobie równych we wszystkich dziewięciu nordyckich światach. Trudno go nie kochać! (Agata)
>> Polecamy: Ulubieni bohaterowie książek Cassandry Clare <<
Alex Fierro (seria Magnus Chase i Bogowie Asgardu)
Alex to jedna z pierwszoplanowych postaci w cyklu o Magnusie. Matką jest Fierro Loki. Nie, w powyższym zdaniu nie ma błędu – ten nordycki bóg ognia i oszustwa, posiadał zdolność przemiany nie tylko w różne zwierzęta, ale mógł też zmieniać płeć swojej ludzkiej postaci. Tę cechę odziedziczyło po nim Alex – chociaż w przeciwieństwie do matki, nie ma nad płynnością płci zbytniej kontroli. Jak samo mówi – przez większość czasu używa żeńskich zaimków, ale są momenty, gdy wykorzystuje męskie. To istotna część tożsamości tej postaci, ale na całe szczęście – nie jedyna jej cecha. Alex jest osobą waleczną, o ciętym języku i gotową do poświęceń dla swoich przyjaciół.
Riordan pisząc postać dziecka Lokiego nie uciekał od tematów trudnych, bo gdy poznajemy Fierro, jest ono osobą bezdomną, mierzącą się z wykluczeniem, ale jednocześnie udało mu się uniknąć kilku, zdecydowanie nadużywanych, klisz. Mimo sporych trudności, Alex nigdy nie jest samo – ma przyjaciół, na których zawsze może liczyć i którzy gotowi są, tak samo jak ono dla nich, na ogromne poświęcenia. (Anna)
Thalia Grace (seria Percy Jackson i bogowie olimpijscy)
Rick Riordan w serii o Percym Jacksonie przedstawia gamę oryginalnych i zapadających w pamięć postaci drugoplanowych. Jedną z takich bohaterek jest Thalia. Córka Zeusa jako dziecko jednego z bogów należących do Wielkiej Trójki wprowadziła dużą ilość zamieszania do fabuły Klątwy Tytana. Wpływ na to miało nie tylko jej niespodziewane pojawienie się, ale także silny charakter nastolatki. Dziewczyna jest osobą odważną, pełną determinacji i gotową do poświęceń, ale chwilami także porywczą i zbyt pewną siebie. Tak jak każdy półbóg miała ADHD i dysleksję. Potrafiła także kontrolować Mgłę, błyskawice oraz prądy powietrza w taki sposób, by móc latać. Paradoksalnie – miała lęk wysokości.
Thalia to bohaterka, która potrafi wzbudzić wiele emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Z jednej strony jej poświęcenie, by obronić Luke’a i Annabeth było czymś, co czytelnik zapamiętuje na długo. Nie można nie wspomnieć także o zachowaniu podczas misji, kiedy niejednokrotnie wykazywała się niezwykłą odwagą i pomysłowością. Jednocześnie można poczuć lekką irytację, patrząc na nierozważne i nieprzemyślane zachowania dziewczyny. Dodając do tego jej napiętą relację z Percym, powstaje mieszanka iście wybuchowa.
Warto jednak spojrzeć na córkę boga piorunów z perspektywy tego, co przeżyła. Nie jest ona bohaterką sympatyczną; jest postacią prawdziwą. Mimo wad, jej lojalność, wiara w przyjaźń, a także umiejętność poradzenia sobie w otaczającej ją sytuacji imponują i sprawiają, że nie ma możliwości, by w sercach miłośników Percy’ego Jacksona na samo wspomnienie jej imienia nie pojawiła się iskierka ciepła. (Patrycja Nadziak)
Percy Jackson (seria Percy Jackson i bogowie olimpijscy)
W zestawieniu naszych ulubionych bohaterów Riordana nie mogło zabraknąć jego – herosa, który przeżył najwięcej przygód, stawił czoła sporej liczbie zagrożeń i kilka razy uratował świat i dobre imię bogów (tak, to o tobie mowa, Zeusie!). Kiedy masz problem, możesz wezwać Jacksona! Percy zawsze wyciągnie pomocną dłoń i postara się naprawić sytuację. Za swoich przyjaciół i rodzinę jest w stanie stawić czoła cyklopom, udać się do Hadesu czy pokonać Meduzę…
Wprawdzie nie zawsze radzi sobie z problemami, ma ADHD i często wpada w kłopoty, ale można na nim polegać, ufać mu i wierzyć, że zrobi wszystko, by to dobro wygrało. A przy okazji ma niesamowite, acz specyficzne, poczucie humoru. I włada żywiołem wody! Czy wspominałam, że jego ojcem jest najlepszy z greckich bogów – Posejdon? (Monika)
Apollo/Lester (seria Apollo i Boskie Próby)
Herosi i ich miecze to jedno, ale przecież w utworach Ricka występują także bogowie. Mało kto ich lubi, bo przeważnie to oni są sprawcami wszelkiego zła, niemniej pojawia się jeden mały wyjątek. Apollo ma wiele za uszami, jak każdy bóg. Nie poświęca zbyt wielkiej uwagi ludziom, chyba że mu się spodobają lub do czegoś przydadzą.
Kiedy jednak zostaje ukarany przez Zeusa i staje się śmiertelnikiem, musi zmienić swoje podejście do życia, i zachować je. Lester/Apollo przeżywa wiele przygód, poznaje herosów, którymi się zazwyczaj wysługiwał i zmienia się. O dziwo, na lepsze. Czytelnik śledzi jego wojaże i dokonania i kibicuje mu. Co więcej, Apolla 2.0 da się lubić. (Monika)
