Rosyjski film fantasy pod skrzydłami Disneya… Hmmm… Czy z tego mogło wyjść coś dobrego?
Powiedz, dokąd zmierzasz
Historia przedstawiona w filmie zaczyna się dość banalnie. Mężczyzna, z powodzeniem udający maga, zostaje przeniesiony do zaczarowanej krainy, gdzie trafia do lochów. Typowy mieszczuch z konieczności stawi czoła wielu próbom. Baba Jaga będzie chciała go pożreć, wuj zamordować, a istnieje również przepowiednia, która zwiastuje jego śmierć. Czy ktoś kiedyś powiedział, że w baśniowym życiu czekają same przyjemności?
Opowieści zza wschodniej granicy
The Last Warrior (ros. Posledniy bogatyr) to historia, w której przewijają się motywy z rosyjskich bajek i legend. Mamy więc Babę Jagę, Kościeja Nieśmiertelnego, Miecz Kładziniec czy choćby Wodnika z mitologii słowiańskiej (oraz wiele, wiele więcej). Zważywszy na to, że bardzo lubię dawne opowieści, podobało mi się, iż wykorzystano w filmie ich motyw. Zrobiono to z wielkim poczuciem humoru i dystansem do historii. Świetnie się bawiłam, śledząc, często dość nieudolne, zmagania Iwana, który znalazł się w baśniowym świecie i długo uważał, że to halucynacje wywołane uderzeniem w głowę lub nafaszerowaniem prochami. Chatka na kurzych nóżkach? Mistrzostwo! Poza tym w produkcji pojawia się bardzo ciekawy motyw trójgłowego smoka. Co jak co, ale tego się nie spodziewałam.
Zderzenie dwóch światów
Technologia kontra magia. Współczesność kontra czasy rycerzy i walk na miecze. Cóż, w tych starciach trudno wskazać jednoznacznego zwycięzcę. Szala przechyla się z jednej strony na drugą. Jednak z tej „walki” wynika sporo bardzo zabawnych sytuacji.
<Kiwa głową z uznaniem>
Muzyka kluczem do serca… Poprzednie zdanie można potraktować wręcz dosłownie. Kto zobaczy pewną scenę, będzie wiedział, o co mam na myśli. Chciałam jednak wam napisać, że ścieżka dźwiękowa wypada całkiem dobrze. Podobało mi się, że twórcy filmu wykorzystali w nim także rodzime kawałki. Poza tym muzyka wpasowuje się w klimat opowieści przedstawionej na ekranie i dobrze komponuje z całą historią.
Myślałam, że efekty specjalne będą raziły w oczy. Co jak co, ale wciąż tkwiła mi w głowie informacja, że to rosyjski film, a jakoś nie mam dobrych wspomnień związanych z produkcjami naszych wschodnich sąsiadów. Jednak, o dziwo, nie było tak źle. Kilka razy rzeczywiście niedoróbki rażą w oczy (nie wiem, jak stali z funduszami), szczególnie przy scenach z sową, ale jest lepiej niż się spodziewałam.
Jeśli jestem już przy plusach filmu, to wspomnę jeszcze o całkiem niezłej charakteryzacji. Dość daleko jej do poziomu z kasowych produkcji, ale mimo wszystko, jak człowiek nie przypatruje się bardzo dokładnie, wypada dobrze.
Poza tym w The Last Warrior można znaleźć kilka naprawdę fajnych ujęć.
Bo nie może być tak kolorowo
No tak, nie mogło być przecież cały czas tak kolorowo. Gra aktorska nie stoi tutaj na najwyższym poziomie. Nie zrozumcie mnie źle i nie odbierzcie tego w kategorii: „To zwykły szajs”, co to to nie. Aktorzy naprawdę się starają, ale najzwyczajniej w świecie nie zawsze im wychodzi. Czasem ma się wrażenie, że chcą aż za bardzo oddać emocje swojej postaci. Mnie w szczególności nie przekonała Wasylisa (nie mogę niestety znaleźć nazwiska aktorki. Wybaczcie, ja nie panimaju po rosyjsku, by zrozumieć cyrylicę). Była taka nijaka. W scenach walki dawała radę, ale jeśli chodziło o zwykłą rozmowę, to szło jej gorzej.
A jednak wyszło coś ciekawego
The Last Warrior to film godny uwagi. Pod względem wykonania nie dorównuje produkcjom Marvela, jednak jeśli chodzi o część humorystyczną, to naprawdę niezły przeciwnik. Muszę przyznać, że historia sama w sobie również jest intrygująca. Na ekranie cały czas coś się dzieje. Twórcy filmu dostarczają nam sporą dawkę przygody i kilka zaskakujących zwrotów akcji. Nie sposób się nudzić. Zakończenie sugeruje, że możliwe jest powstanie kolejnej części, co niezmiernie mnie cieszy, gdyż z przyjemnością zasiądę przed ekranem TV, by obejrzeć dalsze losy bohaterów.
Tytuł: The Last Warrior
Reżyseria: Dmitriy Dyachenko
Rok powstania: 2017
Czas trwania: 114 minut
