Królowie Przeklęci to taka druga Gra o tron, o czym wspomniał sam George R.R. Martin. Podobnie uważa sporo czytelników w sieci, a ja, po przeczytaniu trzech tomów cyklu Maurice’a Druona, dołączam się do tej opinii. W powieściach nie brakuje bezwzględnych królów, kłamstw i żądzy, zdrady, seksu, brutalności, rywalizacji między rodami, a nawet czarów. Ba! Po poznaniu historii Kapetyngów i Plantagenetów Lannisterowie i Starkowie odchodzą na dalszy plan, a ich losy wydają się nudne. Ta książka pokazuje, że w średniowieczu zasady i moralność są jak ściany – ruchome. A najważniejsza okazują sie władza i intryga.
Królowie Przeklęci – o co w tym wszystkim chodzi?
Królowie Przeklęci to kilkutomowa seria, która opowiada o losach francuskich władców, ich rodzin i poddanych. Fabuła zaczyna się w XIV wieku, kiedy na tronie zasiadał Filip IV, nazywany także Filipem Pięknym, ze względu na swoją urodę. Już na samym początku autor wprowadza czytelnika w rządy mężczyzny, obszernie je charakteryzując – tak jak i jego osobowość. Opisując tło historyczne, nie poprzestaje na prezentowaniu suchych, nudnych faktów. Tym, czego nie można odmówić pisarzowi, to umiejętność emocjonalizacji przekazu.
Pierwszych kilka stron powieści stanowią szczegółowe opisy polityki króla, którego nie bez powodu nazywano chłodnym, okrutnym i jednocześnie opanowanym. Doskonale obrazuje to wątek templariuszy, stanowiący główną oś historii. Konflikt rycerzy z władcą jest pełen poruszeń i krwi, a w ich charakterystyce nie brakuje przerażających szczegółów.
Za postać odgrywającą równie ważną rolę można uznać Jakuba de Molaya, czyli ostatniego wielkiego mistrza zakonu templariuszy, zgładzonego przez ówczesnego rządzącego. Cała historia opisywana przez Maurice’a Druona rozpoczyna się w siódmym, ostatnim roku procesu, czyli w 1314.
Za dużo Cage’a w tym Cage’u? „Nieznośny ciężar wielkiego talentu” – recenzja filmu
Jednak nie sama opowieść o władcy zapełnia liczne strony Królów Przeklętych. Tak jak w Grze o tron, w tej powieści równie ważne skrzypce grają inne postaci, chociażby templariusze, dzieci Filipa Pięknego (a szczególnie Ludwik X Kłótliwy, następca tronu, oraz jego żona Małgorzata Burgundzka), ich partnerzy, krewni i obywatele. W działaniach bohaterów intryga goni intrygę, a nie są w stanie powstrzymać jej nawet, wydawałoby się, najbliższe więzi rodzinne. To chyba to czyni tę powieść tak fascynującą – nieobliczalność. Warto też dodać, że rosnącą ze strony na stronę ciekawość, mimo wszystko, nie okiełzna najobszerniejsza wiedza z okresu średniowiecznej Francji. W końcu fakty zostały ubarwione poruszającą narracją.
Tło historyczne – fikcja czy prawda?
Historia, niekiedy ubarwiona, odgrywa niebagatelną rolę w serii Maurice’a Druona. Wszystkie tomy opowiadają o realnych postaciach żyjących w przeszłości. Pomimo sporego oczytania autora, jego sposób tłumaczenia rzeczywistości jest przystępny nawet dla osoby, która nie za dużo wie o ówczesnej Francji (piszę z własnego doświadczenia). Niekiedy niejasne wątki, jak i pojęcia czy związek przyczynowo-skutkowy, oprócz wyjaśnień w treści, doskonale obrazują obszerne przypisy. Ich jedynym minusem jest lokalizacja, ponieważ pisarz umieścił je na samym końcu książki, a nie na stronach, do których się odwołują. Wracanie do nich bywa uciążliwe w trakcie czytania. Jednocześnie ich „rozmiar” i ilość wskazują na dużą dokładność historyczną – odwoływanie się do źródeł i badań wyklucza bazowanie na domysłach, co może być szczególnie ważne dla geeków minionych dziejów. Dodatkowo dla bardziej dociekliwych Druon postarał się o noty biograficzne oraz drzewa genealogiczne głównych bohaterów. Warto też dodać, że dla samego twórcy serii nie ma tematów tabu. Rozwiązłość żony Ludwika X Kłótliwego czy skłonności seksualne Edwarda II, czyli męża córki Ludwika XIV, są jawnie opisywane w trakcie odkrywania kolejnych kart historii rodziny królewskiej.
Pozostaje jeszcze jedno pytanie: czy narracja z lat 50. w obecnych czasach jest ciekawa? Czytając Królów Przeklętych, można odnieść wrażenie, że powieść została napisana współcześnie, a dokładniej w ostatnich lat, co jest błędnym wnioskiem. Tomy wydano na przestrzeni lat 1955-1977, a mimo to styl i sposób opisywania nie zniechęcają do poznawania historii królewskich rodów. Wręcz przeciwnie.
Czy Królowie Przeklęci to druga Gra o tron?
Pytanie powinno brzmieć na odwrót, ponieważ to Królowie Przeklęci pojawili się w popkulturze jako pierwsi. Niestety, to ten drugi tytuł podbił światowy rynek – prawdopodobnie ze względu na huczną ekranizację HBO i lepszy marketing (choć tomy o francuskich władcach również doczekały się swojego serialu). Obu seriom nie można odmówić wspólnych składowych, takich jak: bezkompromisowe i brutalne rządy królów, bitwy, zdrady, oszustwa, pojedynki, klątwy. Jednak tym, co różni od siebie te dwie historie, są prawda i fikcja. Królowie Przeklęci przedstawiają realne dzieje francuskich władców oraz osób z ich otoczenia. Oczywiście, pomimo najszczerszych chęci, autor nie był w stanie oddać wszystkiego w skali jeden do jednego, dlatego wybrane wątki z pewnością zostały ubarwione o dodatkowe elementy, które z faktami nie mają wiele wspólnego. Saga George’a R.R. Martina to z kolei historia z udziałem typowo fantastycznych postaci: smoków, umarlaków czy wilkorów. Na próżno szukać ich we wcześniej opisywanej pozycji.
Jedno jest pewne, pomimo różnic i podobieństw, Królowie Przeklęci to dosłowna gra o tron.
Tytuł: Królowie Przeklęci I
Autor: Maurice Druon
Wydawnictwo: Otwarte
Ilość stron: 717
ISBN: 978-83-7515-367-5
Tytuł: Królowie Przeklęci II
Autor: Maurice Druon
Wydawnictwo: Otwarte
Ilość stron: 604
ISBN: 978-83-7515-368-2
Tytuł: Królowie Przeklęci III
Autor: Maurice Druon
Wydawnictwo: Otwarte
Ilość stron: 589
ISBN: 978-83-7515-369-9
