Nie bój się być niezwykłym. „Cudowny chłopak” – recenzja książki

-

Niektóre książki są skazane na sukces. To historie przemyślane, które dają czytelnikom radość, a także mają przesłanie oraz czyta się je lekko i szybko. Nieczęsto udaje nam się znaleźć takie pozycje, jednak gdy już takową odnajdziemy, nie możemy przejść obok niej obojętnie. Cudowny chłopak to właśnie jedna z tych  powieści, która łapie nas za serce i długo zostaje w umysłach.

[perfectpullquote align=”full” bordertop=”false” cite=”” link=”” color=”#cc2854″ class=”” size=”18″]Tak na marginesie, mam na imię August. Nie powiem wam, jak wyglądam. Cokolwiek sobie wyobrażacie, w rzeczywistości jest pewnie gorzej.[/perfectpullquote]

Wielkie serce

Na początku poznajemy Augusta,  chłopczyka, o zniekształconej twarzy, spowodowanej ciężką chorobą. Mimo swojego stanu jest pogodnym i życzliwym dzieckiem, które ma wielkie serce. W wieku dziesięciu lat August pierwszy raz idzie do szkoły. Jest to wielkie wydarzenie, gdyż w  czasie nauki, chłopiec doświadcza nowych rzeczy, tych dobrych i złych. W szkole August spotyka się z nietolerancją. Dzieci często się go boją oraz wymyślają obraźliwe gry, takie jak zabawa w „trąd”, polegająca na tym, że nie mogą dotknąć chłopczyka, ponieważ wtedy „zarażą” się czymś bardzo obrzydliwym. August, mimo okropieństw, jakie go spotykają, nie poddaje się i dalej dzielnie chodzi do szkoły, zdobywając naprawdę wysokie oceny. Udaje mu się zjednać sobie przyjaciół, którzy nie przejmują się tym, jak wygląda. Dzięki temu chłopiec może być szczęśliwy.

Każdy ma prawo do szczęścia

Cudowny chłopak to łatwo napisana powieść, którą powinien przeczytać każdy. Historia Augusta pokazuje nam, że nie jest istotne to, jak wyglądamy tylko to, jacy jesteśmy w środku. Dlatego nigdy nie powinniśmy oceniać nikogo po wyglądzie, ponieważ może się okazać, że zupełnie bezpodstawnie wyrobimy sobie złą opinię na czyjś temat. Jest to także historia, która pokazuje nam jak ciężko jest żyć w społeczeństwie, uwielbiającym oceniać się nawzajem. Dzieci chłoną złe nawyki już od najmłodszych lat. Rodzice traktują innych ludzi z pogardą, a ich pociechy uczą się od nich i  oceniają swoich rówieśników oraz sprawiają przykrość osobom, które na to nie zasłużyły.

Nie oceniaj książki po okładce

Ostatnim przekazem, jaki odnalazłam w tej pozycji, jest pokazanie, że każdy ma prawo do szczęścia. Nie ważne, czy jesteś gruby, chudy, brzydki czy piękny – nikt nie może ci odebrać szansy spełniania swoich marzeń oraz dążenia do bycia coraz lepszym. August powinien być przykładem dla nas wszystkich, abyśmy mieli w sobie tyle miłości, dobra oraz chęci do ciągłego  pokonywania swoich wewnętrznych barier.

Cudowny Chłopak jest  wyjątkową pozycją, o której można mówić godzinami, a mimo to da się także ocenić ją jednym zdaniem. To po prostu genialna powieść. Pisząc tę recenzję próbowałam znaleźć coś, co mi się nie spodobało w tej historii, jednak mi się to nie udało. Książka jest napisana językiem odpowiednim i zrozumiałym dla każdego, niezależnie od wieku. Zawiera zrozumiały dla każdego czytelnika przekaz. Historia nie jest schematyczna, przez co akcja książki jest ciekawa od początku do końca. Dlatego Cudowny chłopak to jedna z niewielu pozycji, która nie ma wad i można polecić ją każdemu.

 

Nie bój się być niezwykłym. "Cudowny chłopak" - recenzja książki

 

 

Tytuł: Cudowny chłopak

Autor: R.J. Palacio

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 416

ISBN: 9788381250740

Patrycja Szustak
Patrycja Szustak
Jest najprawdziwszym hobbitem, który kocha wszelkie zwierzęta, a najbardziej koty (jakby mogła wybrać swoje kolejne wcielenie, zostałaby grubym kotem). Przemieniła swój pokój w bibliotekę, na niekorzyść pleców mężczyzn, którzy musieli wnosić te wszystkie książki. Jej wzrost ułatwia zawinięcie się w kokon i oglądanie filmów oraz seriali całymi dniami. Lubi dobrą kawę, jednak jest zbyt leniwa, żeby ją zaparzyć.

Inne artykuły tego redaktora

Popularne w tym tygodniu