Nadszedł czas na podsumowania roku 2020. Nie był to łatwy okres. Kina zostały zamknięte, więc w tym roku nie dodamy zestawienia najlepszych kinowych filmów 2020. Mamy jednak dla was to książkowe, w końcu powieści pojawiła się całkiem pokaźna liczba. Gotowi? Zaczynamy!
Olga Tokarczuk, Czuły narrator
Czuły narrator Olgi Tokarczuk to absolutna perła wśród polskich książek wydanych w 2020 roku.
Pierwsza publikacja od momentu otrzymaniu Nobla składa się na dwanaście wykładów oraz esejów dotyczących pisarstwa, procesu twórczego, a także eksperymentów formalnych.
Z tomiku bije niezwykła wrażliwość pisarki, która nie boi się sięgać po tematy globalizacji, miejsca człowieka w świecie, jego sfery duchowej i emocjonalnej. Między wierszami można odnaleźć rozważania nad losem swoich pobratymców, ale też innych, współistniejących z nami bytów.
Wykorzystując w pełni swoje zdolności poznawcze, Tokarczuk kieruje czytelnika ku nowym, niezbadanym ścieżkom. Uzbrojona w pokłady altruizmu otwiera serca. W końcu, w rzeczywistości wypranej z emocji, to właśnie czułość decyduje o tym, kim naprawdę jesteśmy.
Marta Kisiel, Małe Licho i lato z Diabłem
Niebożek ma za sobą kolejny rok szkolny! No i wreszcie wakacje! Takie prawdziwe, wyczekiwane i pełne przygód. Na dodatek Mama i wujek Konrad proponują mu radosne spędzanie czasu w domu cioci Ody. Wielka Wakacyjna Przygoda z burzami, ciemnością, spaniem w namiocie okazuje się o wiele bardziej straszna i ekscytująca niż przypuszczał. W samym środku lasu szybko odnajduje coś więcej niż grzyby, poziomki – w samym sercu puszczy odkrywa wejście do zaświatów. Prawdziwego piekła.
Nowe przygody Bożka i Małego Licho to ogromna dawka cukru, miłości, dobroci i placków ziemniaczanych ze śmietaną! To niesamowita opowieść o dorastaniu, tolerancji i miłości do jedzenia! Lato z Diabłem udowadnia nam, że tam głęboko, w serduszku, wszyscy jesteśmy trochę inni, trochę zagubieni, spragnieni akceptacji i miłości. Że każdy z nas jest odmieńcem, a dorastający Bożek zaczyna rozumieć, że to nie wiek czy przekonania czynią nas dojrzałymi, a odważne decyzje i gotowość do pomocy innym.
Marta Kisiel po raz kolejny pokazała, że ma wyobraźnię nie z tej Ziemi i, że da się wpleść mądre wątki w świetnie napisaną książkę nie tylko dla dzieci. Kolejna jej powieść nie tylko wzrusza, ale przede wszystkim zostaje w sercu i głowie na dłużej. Jest zabawna, wciągająca i idealna na lato. Więc czego chcieć więcej?
Aneta Jadowska, Cud, miód, Malina
Mam wrażenie, że Jadowska lepiej radzi sobie z krótkimi formami, do których pasuje jej lekki i żartobliwy styl pisania. W swoim najnowszym zbiorze opowiadań skupia się na wiedźmiej rodzinie Koźlaków, z niepozorną Maliną na czele, która dopiero odkrywa swój magiczny talent. I chociaż to młoda protagonistka jest niby centralną postacią, to bohaterowie, których stworzyła Jadowska wokół, są tak niesamowici, że nie da się ich nie kochać.
Cud, miód, Malina to niesamowicie przyjemna lektura na zimowe wieczory, pełna rodzinnej miłości i zabawnych sytuacji oraz prababci Narcyzy (cytuję) pomykającej w oczojebnym dresiku. Myślę, że to literatura rozrywkowa dla każdego, bo zachwyciła wielu czytelników, nawet tych, którzy nie przepadają za serią o Dorze Wilk.
Co przemawia na korzyść Maliny i spółki? Oczywiście szalona rodzinka i przeuroczy Klon Drzewiecki, ale przede wszystkim to, że tym razem to nie jest heroina na sterydach, a nie-zwykła dziewczyna, która próbuje spełnić swoje marzenia i oczekiwania rodziny. A że przy okazji wplącze się w jakąś magiczną zawieruchę, to tylko lepiej dla nas, czytelników. (Iwona Borkowska)
Danielle L. Jensen, Królestwo Mostu
Danielle L. Jensen postawiła na oryginalność! Królestwo mostu jest powieścią niebanalną i wymykającą się schematom. Książka już od pierwszych stron zaskakuje i wzbudza w czytelniku gamę emocji, za sprawą których przywiązuje go do siebie i sprawia, że nie sposób się od niej oderwać.
Powieść zachwyca ciekawie skonstruowanym świat przedstawionym. Czytelnik poznaje nie tylko tytułowe Królestwo Mostu, ale także inne państwa; ich obyczaje i historię. Autorka stworzyła niezwykłą, magiczną rzeczywistość, którą przedstawiła z najdrobniejszymi szczegółami, zarówno tymi oddającymi baśniowy klimat opisywanych krain, jak i ich mroczną stronę.
W Królestwie Mostu znajdziecie także wiele dobrze nakreślonych postaci, intrygujące wątki poboczne oraz sporą dawkę humoru. Danielle L. Jensen stworzyła książkę intrygującą i dopieszczoną pod każdym względem, po przeczytaniu której pozostaje tylko sięgnąć po kolejny tom. (Patrycja Nadziak)
Yoko Ogawa, Grobowa cisza, żałobny zgiełk
Najnowsza pozycja wydawnictwa Tajfuny to kolejna książka Yoko Ogawy, autorki dobrze ocenianego Ukochanego równania profesora.
Tytuł składa się z trzynastu powiązanych ze sobą historii, które przeplatają się w sposób subtelny i nieoczywisty. Ogawa świetnie i z naturalną lekkością operuje słowem sprawiając, że z pozoru niewinne opowiadania wzbudzają niepokój czytelnika.
Jak można przeczytać w blurbrze – Grobowa cisza… to powieść szkatułkowa, pełna przerażająco pięknych historii, co świetnie podsumowuje tę pozycję. Książka Yogo Ogawy to fenomenalny zbiór pozornie sielankowych opowieści, które miejscami zakrawają o groteskę, a każde kolejne zachęca do odkrywania następnych. (Adrianna)
Tilar J. Mazzeo, Dzieci Sendlerowej
Jeśli ktoś nie przepada za literaturą faktu, prawdopodobnie zmieni zdanie po przeczytaniu książki o życiu i bohaterskiej działalności w czasach wojennych, pozornie zwykłej kobiety – Ireny Sendlerowej. Przynajmniej tak stało się w moim przypadku.
Książka ta zapada w pamięć na bardzo długi czas. Została napisana w niezwykle przystępny sposób, bez zbędnych, czy zbyt długich opisów. Jest to makabryczne, a zarazem wciągająca opowieść o niesamowitych dokonaniach protagonistki podczas II wojny światowej. Zawartych w niej informacji nie odbieramy jako suchych faktów, ale jako chronologiczną i ciekawą historię życia wspaniałej nastolatki, a później dojrzałej obrończyni najmłodszych. Irena odznaczyła się niesamowitą odwagą, ratując żydowskie dzieci. Zasługuje na szacunek i na to, by o niej pisano. Autorka z pewnością przeprowadziła rzetelny research, o czym świadczyć może długa lista tytułów w bibliografii.
Sięgając po tę publikację, poza dokonaniami bohaterki dla dobra innych, poznajemy także jej życie prywatne. To wszystko sprawia, że świadectwo jej życia napisane przez Tilar J. Mazzeo z czystym sumieniem można umieścić na liście najlepszych książek 2020 roku. (Paulina A.)
Rebecca F. Kuang, Wojna makowa
Powiedzmy sobie szczerze, to nie jest wiekopomne arcydzieło literatury fantasy. Jednak Kuang w jakiś sposób oczarowała mnie tą bardzo rozbudowaną historią. Całość bazuje na bardzo oklepanym schemacie, gdzie główny bohater wywodzący się z nizin społecznych, swoim uporem, talentem i pracą osiąga bardzo duży sukces. W Wojnie makowej jest nią Rin, piętnastoletnia dziewczynka, która marzy o dostaniu się do elitarnej Akademii Sinegardzkiej, co oczywiście jej się udaje. Tam poznaje mistrza Jainga, dzięki któremu odkrywa swoje niezwykłe moce. Książka jest długa, bardzo szczegółowa i mocno eksponująca główną bohaterkę i jej losy. Z jakiegoś tajemniczego powodu czytało mi się ją wyśmienicie. Kuang potrafi wciągnąć czytelnika w kreowany przez nią świat. Umie zainteresować historią Rin, na tyle że po skończeniu lektury, od razu chciałoby się sięgnąć po kolejny tom. Dodam tylko, że Wojna makowa powstała kiedy autora była niespełna dwudziestolatką, co powoduje, że mój podziw dla jej dzieła jest jeszcze większy. (Michał Szewczyk)
Wesley Chu, Cassandra Clarem Zaginiona Księga Bieli
Cassandra Clare jak zawsze musiała oddać w nasze ręce jakąś powieść osadzoną w świecie Nocnych Łowców. W tym roku pojawiło się nawet więcej niż jedna. Moim faworytem pośród nich jest właśnie Zaginiona Księga Bieli. O ile Czerwone Zwoje Magii nie każdemu przypadły do gustu, dla niektórych były po prostu za nudne, o tyle w drugim tomie nowej serii Clare i Chu akcja pędzie na łeb na szyję. Dzieje się od samego początku. Do tego warto nadmienić, że w tej części pojawia się także znani z wcześniejszych książek Cassandry bohaterowie. Kto? O tym dowiecie się, sięgając po utwór.
Czy warto to zrobić? Jak najbardziej. To mroczniejsza książka w dorobku pisarki. O ile Czerwone Zwoje Magii były raczej sielankową opowieścią, miesiącem miodowym, o tyle Zaginiona Księga Bieli opowiada nieco mroczniejsze dzieje. Są dylematy moralne, mnóstwo starć, ale autorzy nie zapominają o humorze i puchatości. Książkę czyta się szybko, a po niej chce się sięgnąć po kolejny tom. (Monika)
