Wampiry fascynują ludzi od zarania dziejów, a przynajmniej od ukazania się drukiem Draculi Brama Stokera, który stworzył współczesny wizerunek krwiopijcy. Ostatnio niestety został on mocno nadwyrężony przez autorów romansów paranormalnych dla nastolatek, w których groźny drapieżnik zmienił się w chłoptasia marzącego o romansie z młodocianą dziewoją.
Postanowiliśmy w jednym miejscu zebrać i podsumować najlepsze i cieszące się największą popularnością książki o wampirach.
Dracula, Bram Stoker
W zestawieniu książek z motywami wampirów nie sposób wspomnieć o tej, która w jakiś sposób przyczyniła się do eksploatowania na szeroką skalę w popkulturze postaci Draculi. To właśnie powieść gotycka Brama Stokera stała się inspiracją do późniejszych wariacji na temat krwiopijców.
Jego książka jest o tyle charakterystyczna, że składa się głównie z wycinków – czy to pamiętników lub dzienników, gazet, listów. Powstała w XIX wieku, kiedy nastała „moda” na utwory o tematyce paranormalnej oraz walki dobra ze złem. Chociaż wydana jako tytuł raczej z niższej półki, szybko stała się sukcesem.
Dracula opowiada historie kilku osób, których losy się splatają. Jonathan Harker, przyjeżdża do Transylwanii w celu dokończenia zakupu londyńskiej nieruchomości przez hrabiego Draculę. Szybko jednak okazuje się, że uprzejmość gospodarza jest tylko pozorna, a sam młody prawnik zostaje uwięziony w zamku. Gdy nadarza się okazja, Jonathan postanawia uciec. Wyczerpany, trafia do szpitala. Z kolei Lucy, wraz z narzeczoną prawnika, Miną, wyrusza na wakacje do Whitby. Tam, choć lunatykując, pewnej nocy spotyka Draculę. Kobieta od tego czasu zaczyna chorować, a na pomoc zostaje wezwany poważany profesor, Abraham Van Helsing. I od tego momentu zaczyna się już akcja. Walki z wampirami, okraszone dobrze nam znanymi zabiegami, takimi jak wbijanie kołka w serce, plus śmierć, krew, śledztwo i polowanie na Draculę – czytając powieść Brama Stokera z pewnością czeka was niesamowita podróż przez mroki wampirycznych motywów. Książka należy do klasyki w gatunku grozy, jest różnorodna, wciągająca i fascynująca już od pierwszych stron. Miejcie jednak na uwadze, że tytuł został wydany w 1897 roku, gdzie realia, myślenie czy język prezentowały się nieco odmiennie, zatem styl powieści może nie trafić do każdego. (Adrianna)
Saga o Wiedźminie, Andrzej Sapkowski
W dobie ogólnoświatowego boomu na twórczość Andrzeja Sapkowskiego ciężko nie wspomnieć i jego dzieła. A warto, ponieważ pośród wielu nawiązań do mitologii i legend, postać wampirzego cyrulika Emiela Regisa Rohelleca Terzieff-Godefroy wyróżnia się niczym wypowiedzi autora na wszelkich konwentach.
Sam krwiopijec w opowieści swym zachowaniem przeczy definicji bycia wąpierzem, ponieważ… został abstynentem. Tak, wyrzekł się wysysania roztworu hemoglobiny z innych „ludzi”. Zamiast tego oddał się zielarstwu. Jego rady i wsparcie wielokrotnie pomogły ekipie Białego Wilka. Ciekawe spojrzenie na klasyczne pojęcie wampirów.
Chociaż Regis pojawia się dopiero w trzecim tomie tzw. „sagi o Wiedźminie” (Chrzest ognia) to warto dać szansę całemu cyklowi, który dosyć mocno zapisał się już w popkulturze, stając się nawet bestsellerem New York Times. Seria jest przedstawicielem klasycznego fantasy spod znaku magii i miecza, wypełnionego zarówno przaśnym i rubasznym humorem, jak i subtelnymi mrugnięciami do czytelnika. Oferuje wielowątkową, interesującą historię, która po prostu bawi. (Jakub Socała)
Wampir z MO, Wampir z KC Andrzej Pilipiuk
Książka opowiada o przygodach polskiego wampira, który żyje w czasach PRL. A jak wiadomo, w tych czasach nie było praktycznie nic. Ludzie musieli sobie radzić na wszelkie sposoby i kombinować aby choć trochę poprawić swój byt. Skoro ludzie mieli pod górkę, to co mieli zrobić polskie wampiry? Jako że w Polsce dość mocno są jeszcze zakorzenione słowiańskie potwory i wierzymy że one gdzieś tam są, a do tego gdybyśmy spotkali je na swojej drodze, to albo byśmy się z nimi zaprzyjaźnili, zabili albo machnęli ręką i szli dalej. Młoda dziewczyna, która znalazła się w złym miejscu i czasie widzi, to co, nie powinna i zostaje zamieniona w wampira, musi nauczyć się z tym żyć. A do tego jakieś wampierze z “hameryki” chcą aby polskie wampiry potwierdził ich słowa, że nie piją ludzkiej krwi, tylko zwierzęcą, a do tego mają dziecko, niby jakiś Edłard i Isabella. Książka jest pełną zakrzywionego humoru wizji wampira Andrzeja Pilipiuka. Skoro w Ameryce jest Zmierzch, w Rumuni Dracula, to w Polsce praskie wampierze. Polacy nie gęsi, swoje wampiry mają, tylko je ukrywają. (Patrycja S)
Zawód Wiedźma, trylogia Olga Gromyko
W tej trylogii jest wampir jest pokazany jako tajemniczy stwór, którego każdy człowiek się powinien bać. Okazuje się, że nie taki diabeł straszny, jak go malują. Len, głównych bohater jest Władcą, ma białe włosy, jest silny, przystojny i zamienia się w wilka. Za to kobiety wampiry, zamieniają się coś na kształt połączenia harpii i wiwern. Do tego w tej książce wampiry nie piją krwi, mogą mieć dzieci i nawet umierają ale nie od osikowego kołka, do tego sen mają bardzo twardy ale mogą też spać w dzień. Są silne i szybkie oraz bardzo zręczne. (Patrycja S)
Asystent wampira, Darren Shan
Powstał film na podstawie tej książki. Główną postacią jest chłopak, który kocha pająki. Pewnego dnia idzie do cyrku gdzie spotyka Madam Dektę, czyli pięknego pajka, którego potem kradnie. Pewnie niefortunne zdarzenia powodują, że musi zawalczyć o życie swojego najlepszego przyjaciela. Zawiera pakt z opiekunem pająka i zostaje asystentem wampira. W tej historii, wampiry są silne, mają ostre pazury, są szybkie i piją ludzką krew. Ten świat jest podzielony na dwie frakcje wampirów, jedne są za tym aby nie zwracać na siebie uwagi i polować tak aby ludzie tego nie wiedzieli, a druga frakcja to wampiry, które nie chcą się ukrywać i pragną mordować. Niestety, w Polsce przetłumaczono tylko trzy tomy tej powieści, i nie wiem jak się kończy ta walka. (Patrycja S)
Heksologia o Dorze Wilk, Aneta Jadowska
We wszystkich częściach serii występują wampiry, ale tylko w określonych scenach. Autorka pokazała je, jako tajemniczą i długowieczną rasę. Są niebezpieczne, mądre, nieśmiertelne i pragną władzy oraz uwielbiają manipulować ludźmi. Dora ma z nimi mnóstwo kłopotów dopóki nie zawiera sojuszu z ich przywódcą w Thornie. Ten wampir ma kilkaset lat, jest silny i wściekle inteligentny oraz sprytny. Wie, jak lawirować pomiędzy prawem. Tutaj też autorka pokazała wampiry z bardzo seksualnej strony, opis orgii wampirzej sam w sobie jest podniecający. Jednakże, te postacie nauczyły się też żyć wśród ludzi oraz nie zwracać na siebie uwagi, do tego śpią w dzień, a w nocy hulają. (Patrycja S)
Krew Aniołów, Nalini Singh
Główna bohaterka to łowca wampirów należąca do Gildii Łowców. W jej świecie archanioły rządzą światem, a wampiry im służą, Elena łowi je, gdy łamią zasady umowy oraz stają się bestiami. Elena zostaje wezwana do archanioła Nowego Jorku i dostaje misję odnalezienia zdegenerowanego anioła, który sieje śmierć na ulicach miasta. Do jej ochrony zostaje przydzielony Dymitr, wampir. Jest zadufany w sobie, lubi ją prowokować i pragnie jej krwi. W tym świecie ludzie mogą się zgłosić, czy chcą zostać wampirami czy nie, oraz mogą zakładać rodziny. Są silne, pragną krwi, oraz nie śpią w trumnach. Dość ogólnie został opisany świat w tej książce. Tutaj wampiry są długowieczne i mogą służyć aniołom i archaniołom jako ochroniarze, wsparcie militarne czy do rozmowy z ludźmi. (Patrycja S)
Wywiad z wampirem, Anne Rice
Nie ma co ukrywać, że powieść ta to klasyka gatunku! To właśnie ta książka wraz z Draculą Brama Stokera ukształtowały współczesny obraz wampira i otworzyły nocnemu krwiopijcy drzwi na salony szeroko pojętej popkultury. Opowieść ta zaczyna się pod koniec lat siedemdziesiątych, gdy młody dziennikarz słucha historii niejakiego Louisa de Pointe du Lac, arystokraty i wampira z Luizjany. Za ich pośrednictwem przenosimy się do początku XIX wieku, i stajemy się świadkami opowieści o tym, jak pogrążony w żałobie po śmierci żony i dziecka plantator zostaje przemieniony w żywiącego się krwią potwora. Tak zaczyna się historia poszukiwania swojej tożsamości, pełna nienawiści i pogardy do świata.
Ta książka to rozważania jednak nie tyle nad wampirzą, co nad ludzką naturą. Każda rozmowa, każde przemyślenie bohatera jest uwikłane w kłębek filozoficznych i psychologicznych idei. Anne Rice przedstawiła wampiry w nowatorski i fascynujący sposób, który z miejsca podbił serca fanów na całym świecie. (Weronika P)
Seria o Mercy Thompson, Patricia Briggs
Świat wykreowany przez Patricię Briggs to świat w którym wilkołaki wyszły z cienia i uczą się koegzystować z ludźmi. Niestety to co udało się wilkom, najprawdopodobniej nigdy nie uda się wampirom. Nastoletnie fantazje o mrocznym, nieśmiertelnym chłopaku czy dziewczynie to jedno – ale zaakceptowanie istnienia drapieżnika przeciwko któremu praktycznie nie ma ucieczki, to drugie.
Zwłaszcza że mroczne pijawki są u Briggs dosyć klasyczne – to znaczy są zdecydowanie krwiolubne i nawet te całkiem przyjazne (jak Stefan poruszający się po mieście samochodem udającym Mystery Machine znana ze Scooby Doo) są w rzeczywistości są niebezpiecznymi drapieżnikami. A niektóre z nich nawet nie próbują udawać, że ludzkość jest czymś więcej niż tylko bufetem.
Wampiry u Briggs, mimo cech wspólnych, są bardzo różnorodne. Zupełnie jak ludzie, bez których wampirów przecież by nie było. I chyba dlatego dość ciężko powstrzymać się przed empatyzowaniem z częścią z nich.
Jakie jeszcze książki o wampirach dorzucilibyście do tej listy? Czekamy na Wasze propozycje!
